Hailey Potter - Sağ Kalan Çocuk

Ayrı dünyaların insanları

#Bu bölümü sevgili @ValentinoBlackLion a hediye ediyorum. Muhteşem yorumuyla beni o kadar mutlu etti ki hemen diğer bölümü yazdım. Çok teşekkürler.#

Pencereden vuran gün ışığı Hailey'nin önce dağınık saçlarında gezindi, sonra omuzlarından geçip ısırılmış dolgun ve bir o kadar pembe dudaklarına değdi. Dakikalar geçip gözlerine ulaştığında zümrüt gözler yorucu ancak epeyi keyifli gecenin verdiği mahmurlukla tembelce açıldı.

Saatler sekizi gösterirken sokağın gürültüsünün ulaştığı bu evde, kadınlığa ilk adımını atmış bir cadı vardı.

Bu düşünce sessiz bir gülümsemeyi Hailey'nin yüzüne bıraktı.

Ne geceydi ama!

Böyle biteceğini kesinlikle düşünmemişti. Hatta yapmaması gerektiğini de biliyordu.

Ancak...

Hiç ama hiç, bu büyük harflerle yazılmış kocaman bir HİÇ, bu denli tarifsiz duygulara kapılmamıştı. Basit çocukluğu ya da çetrefilli Hogwarts hayatında asla böyle sürükleyici mutlulukların, çılgın umutların ve cazibeli dokunuşların özgürlüğüne kapılmamıştı.

Dün gece bir yeniden doğum, bir var oluşun ilk nefesi gibiydi.

İstemsizce gülümsemesini genişletti.

Bakışları Tom'un yakışıklı yüzüne değdiğinde derin bir nefes alıp dudağını ısırdı.

Sihrin bütün cazibesi ve mucizesine rağmen Hailey'e en muhteşem hisleri yaşatan bir muggle'dı.

Bu düşünce aklında hala kavak yelleri gezen genç kızı bir anda ayılttı.

Tom bir muggle'dı.

Dün gece sadece bedenini vereceğini düşündüğü ama ona hissettikleriyle izin verse kalbine de sahip olabilecek kişi güçsüz bir muggle'dı ve
Hailey Potter'ın karanlık dünyasında Onun canını yakmak için kullanılacak ya da öldürülecek basit bir piyondan başka bir şey olmayacaktı.

Bu düşünce o denli sarsıcıydı ki genç kızı tamamıyla gerçeklere uyandırdı.

Kaçmak istemişti ama okul açılana kadar... Eğlenmek istemişti ama tehlike ile yüzleşene kadar...

Bekaretini yitirmek istemişti ama Tom kalbini de ele geçirene kadar...

Dumbledore'un bütün süslü felsefesine rağmen sevgiden yana pek fazla birşey bildiği söylenemezdi. Şıp sevdi biri olduğunu da düşünmüyordu.

Ama izin verse...

Cüret edip, riskleri göze alıp, Tom'un rüzgarına kapılsa...

Belki de sevginin gücünü bulabilecekti. Ama buna değer mıydı ki?

Anne babasını zaten yitirmemiş miydi? Sirius'u cehaletiyle kaybetmemişti? Cedric sırf yanlış yerde yanlış zamanda yanındayken ölmemiş miydi?

Sırf 'sevgi' için zaten çocukluğunun ilk yıllarını sevgisiz, kimsesiz ve güçsüz geçirmiş, sonrasında kendi iradesiyle hayatını sıfırdan inşa etmiş birini bilmediği bir dünyaya atmak ne kadar doğruydu?

Hailey yavaşça doğruldu. Kendine hakim olamayarak erkeğin yanağına dokundu. Parmakları bir tüy hafifliğinde elmacık kemiklerini aştı ve sakal çıkmaya yüz tutmuş güçlü çenede dolaştı.

Biraz daha cesaretle dudaklara dokundu. O dudaklar onu öpmüştü.

Orada kalıp bu 'bir yaz gecesi rüyası'nı sürdürmeyi o kadar çok isterdi ki.

Ama Tom bir muggle'dı.

En küçük bir hatada ya Lord Voldemort'un kanlı ellerine yenik düşecekti ya da Dumbledore'un insan hayatını geri plana iten manipülasyonlarının bir mahkumu olacaktı.

Bir ihtimal ikisinden de sağ çıkmayı başarsa bu kez medyanın çeşitli saldırılarına yenilip Hailey'i terk edecekti.

O zaman işin içinden asla çıkılamayacaktı.

Hailey sessizce yataktan çıktı. Genç adamı uyandırmamaya çalıştı.

Yol yakınken geri dönmek en iyisiydi.

Kalbini kaptırmadan, sevginin yanıltıcı sarhoşluğuna düşmeden buradan uzaklaşmalı, Sihir Dünyasının zorlu çatışmalarına girmeden önce ufak bir tatil yapmalıydı.

Evet. En iyisi buydu.

Genç kız, artık bir kadın, hızla giyinip kendini Londra'nın hareketli kalabalığına bıraktı ve aralarına karışarak binlerce isimsiz yabancıdan biri oldu.

Geride, o basit muggle evinde, gözleri herşeyin bilincinde açılan, tüm zamanların en dehşetli karanlık lordunu, Lord Voldemort'u bırakırken, kendi yanında götürdüklerinden tam olarak haberi yoktu.

Eğer olsaydı...