Riley sihirli dünyaya geldiğinde gizemli olaylar silsilesinin yakasını bırakmayan bir lanet gibi peşinde dolaşacağını düşünmemişti. 1975 yılının Hogwarts zamanında onu muhteşem arkadaşlıklar, eğlenceli anlar ve çözülmesi gereken sırlar bekliyordu.
¤...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
《¤》
Riley onu suçlayan kalabalığı yarıp Hogwarts'a doğru ilerledi. İnsanların saçmalıklarını çekemezdi bugün. Arkasından Sirius'un ona seslendiğini duydu ama umursamadı.
"Bakın."dedi kalabalıktaki çocuk. "Suçlu olduğu için kaçıyor. "
Sirius sinirlerine hakim olamayıp çocuğun yakasına yapıştı. "Yemin ederim bir daha böyle bir şey ağzından çıktığını duyarsam bu senin için hiç iyi olmaz."
Çocuğun korkuyla açılan gözlerini görünce yakasını bıraktı. Riley'nin gittiği yone doğru yürüdü. Riley'nin hızlı adımlarını görünce ona yetişmek için koştu. Kızı kolundan tutup kendine çevirdi. "Biraz sakin olacak mısın artık?"
"Cidden mi?" dedi Riley. Sesi sinirli çıkıyordu. "Bir canavarın yaptıklarını benim üzerime mi yıkıyorlar?"
"Kimsenin senin üzerine bir şeyi yıktığı yok Riley. Salak birinin düşünülmemiş bir lafı işte."
Riley sıkıntıyla ellerini saçlarından geçirdi. "Dumbledore'a söylememiz gerek. Profesörlerin de böyle düşünmesini istemiyorum."
"Kanıtı olmayan birkaç öğrencinin lafına inanmazlar Riley. "
"Dumbledore inanır." diye diretti Riley.
"Hey siz ikiniz orada ne kaynatıyorsunuz bakalım?"
İkiside sesin geldiği yöne doğru döndüklerinde James ve Lucy'nin geldiklerini gördüler. Riley sıkıntıyla nefes verdi. Şimdi Lucy'e kuzenin neredeyse ölü gibi olduğunu ve her şey için kendisini suçladıklarını nasıl açıklayacaktı? Rahatsızca yerinde kıpırdandı
Sirius her şeyi anlamış olacak ki Lucy'e döndü. " Rosier kuzenin Felix'in başına gelenleri duydun mu?"
Lucy kafasını iki yana salladı. "Ne olmuş Felix'e?"
Sirius bir çırpıda "Üçuncü kat koridorunda baygın bulunmuş ve hiçbir şekilde uyanmıyormuş." dedi. Söyleyebildiği için kendiyle gurur duydu.
Lucy kaşlarıni çatıp duyduklarını sindirmeye çalıştı. "Ne demek uyanmıyormuş?"
"St. Mungo'dan şifacılar da gelmiş ama bir çözüm bulamıyorlarmış."
Lucy bir an ne hissedeceğini bilemedi. Felix'i seviyor muydu? Normalde olsa ona senden nefret ediyorum demekten geri durmazdı. Ama şimdi kuzenin hayatı tehlikedeyken ne hissetmesi gerektiğini bilmiyordu. Üzülmemişti ama içinde bir burukluk olduğunu inkar edemezdi. "Onu bu hale getiren şey neymiş?" diye sordu Lucy sakince.
James'in çenesi gerildi. Her şeyi anlamıştı. "Yoksa Sirius o yaratık mı?"
Sirius başını sallamak ile yetindi. Lucy hiçbir şey anlamadığı için " Siz neden bahsediyorsunuz?"
