Riley sihirli dünyaya geldiğinde gizemli olaylar silsilesinin yakasını bırakmayan bir lanet gibi peşinde dolaşacağını düşünmemişti. 1975 yılının Hogwarts zamanında onu muhteşem arkadaşlıklar, eğlenceli anlar ve çözülmesi gereken sırlar bekliyordu.
¤...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
《¤》
Sirius korkuyla yerde yatan arkadaşına baktı. "Hayır olamaz."diye mırıldandı. Şoktan kurtulduğunda insanları iterek düello alanına çıktı. Yüzü kanla kaplı olan James'in yanına diz çöktü. Genç adamı çevirirken elleri titriyordu. "James."diye fısıldadı. Remus da elindeki asayla sedye oluşturup onun yanına diz çöktü.
Sirius elleriyle James'in kırılan gözlüğünü çıkarıp yüzündeki camları temizledi. Ayağıya kalktı. "Birileri onu sedyeye taşımamda yardım etsin."diye bağırdı şok olmuş kalabalığa doğru
Gryffindor takım kaptanı Awold ve birkaç kişi gelip yardım ettiler. Sirius, James'in koltuk altlarından tuttu. Remus ve Awold da ona yardım edince genci sedyeye koydular. Sirius'un gözleri Lucy'e kaydı. Kız hala James'in kanla kaplı yüzüne bakıyordu. Yerinde donmuş gibiydi.
Düello odasının kapısı sertçe açıldı. McGonagall, Flitwick ve arkalarından da Slughorn içeriye dalmıştı. McGonagall'ın gözleri ateş saçıyordu. James'i görünce elleriyle ağzını kapattı. Sonrasında hemen kendini toparlayıp "Black ve Lupin hemen arkadaşınızı Poppy'nin yanına. "dedi. "Ve sen Darya bunun hesabıni vereceksin. Öğrencilerimin birbirlerini yaralamasına neden oldun. "
Sirius sedyeyi asasıyla yönlendirerek düello salonunda çıktı. McGonagall'ın Darya'ya bağırma sesleri hala duyulabiliyordu. Lucy de arkadan koşarak onlara yetişti. Gözlerinden yaşlar akıyordu. "Atlatacaktır."dedi Sirius telkin verircesine.
Sonunda hastane kanadına ulaştıklarında Madam Pomfrey James'i görünce ufak çaplı bir şok geçirsede hemen işinin başına geçti. Hastane kanadında hasta olmayan herkesi kovunca dışarı çıkmak zorunda kalmışlardı.
Lucy yere çömeldi. Sirius bir ileri bir geri gidip duruyordu. Remus gözlerinden yaşlar boşalan kızın yanına gidip onu kucakladı. "Bir şey olmayacak Lucy. Hem sen James'in dördüncü sınıfta bir bludgerden isabet yediği zamanı hatırlamıyor musun? İki gün sonra hiçbir sey olmadan geri dönmüştü. Madam Pomfrey halleder. Onun için çocuk oyuncağı. "
Lucy elleriyle yüzünü kapattı. "Kalabalıktan hangi lanetin geldiğini bilmiyoruz Remus. Ya geri dönüşü olmayan bir lanetse?"
Sirius arkadaşlarının konuşmalarını dinlerken içindeki öfkenin kabardığıni hissediyordu. "Yemin ederim yapanı bulup öldüreceğim." diye mırıldandı kendi kendine. Karşıdan koşarak gelen Riley'i görunce biraz daha sakinleşti.
Riley başıni salladı. Karşısındaki çocuğa baktı. Dağılmış görünüyordu. Uzun siyah saçları alnına düşmüştü. İç çekerek duvar dibine çöktü. Beklemekten başka yapabileceği hiçbir şey yoktu.
