Riley sihirli dünyaya geldiğinde gizemli olaylar silsilesinin yakasını bırakmayan bir lanet gibi peşinde dolaşacağını düşünmemişti. 1975 yılının Hogwarts zamanında onu muhteşem arkadaşlıklar, eğlenceli anlar ve çözülmesi gereken sırlar bekliyordu.
¤...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üsteki şarkıyı bu kitaptaki bir shipe adıyorum. Bulun artık hangisi ;)
《¤》
Remus Lupin, Rose'un mektubuna günler önce cevap vermiş, geleceğini söylemişti. Günlerdir evdeydi ve hafif bir depresyon moduna girmişti. Dışarı çıkmak iyi gelecekti.
Ama kesinlikle kızla buluşmaya yanındaki bu üç aptalla gideceğini düşünmemişti. Remus tabi ki de arkadaşça bir buluşma olduğunu biliyordu ama Rose sadece kendisini çağırmıştı.
Aslında olay tamamen şöyle olmuştu. Remus mektubu aldıktan sonra kıza geleceğini dair bir mektup göndermişti. Tam bu sırada Sirius ve James'in mektubu gelmişti ve Sirius'un evden kaçtığı yazıyordu.
Mektubu, James kaleme almıştı. Birlikte buluşup kafa dağıtmak istiyorlardı. Ama ne yazık ki onların müsait olduğu tarihle Rose'un onu çağırdığı tarih çakışıyordu. Remus hiç kimseyi reddedemeyeceğini bildiği için hep beraber gitmeyi önermişti.
Ama bu, hayatının en kötü önerisiydi. Çünkü yanında duran Sirius ve James daha kız yanlarına gelmeden tuhaf haraketler yapıyorlardı. Sirius'un elinde-Remus'un nereden bulduğunu bilmediği- ateş viskisi vardı. "Bir dikişte kafan gidiyor Çatalak." dedi Sirius. "Hep senden daha fazla içiyorum."
"Öyle mi?"dedi James çocuğun elinden içki şişesini kaparak. "Görelim bakalım."
Hava yavaştan kararıyordu. Sabah buluşmayı, çok sıcak olduğu için istememişlerdi. Remus hışımla arkadaşının elinden şişeyi çekti. "Siz kendinizde misiniz?"dedi sinirle. "Rose birazdan gelecek. Sarhoş olmayı falan düşünüyor olamazsınız heralde."
Sirius kaşlarını çattı. "Ona ne kadar para saydım ben. Biliyor musun? Ver şunu bana."
Remus ve Sirius, Londra'nın en işlek caddesinin ortasında bir süre boğuştular. Bu insanların onlara tuhaf bakmalarına sebep olsa da umursuyor gibi görünmüyorlardı. En son kazanan Remus olup, Sirius'u üstünden itti. "Bu gece içki yok."
Sirius elini kalbine götürdü. "Kırıyorsun beni Aylak. Artık o kadar param yok. Bütün, Black servetim uçtu gitti. " Son cümlesini söylerken avuclarını açıp içine üflemişti.
"Aslında."dedi dükkanın duvarına yaslanmış olan Peter. "James de fazlasıyla var. O sana verir."
"İşte burada iyi bir noktaya değindin Kuyruk." dedi James. "Paralarımı hepinize saçabilirim."
Sonra 'paraları saç' ile ilgili saçma bir melodi tutturup söylemeye basladı James. Remus tek kaşını kaldırdı. "Siz sanki gelmeden önce içmişsiniz. " dedi. "Sarhoş musunuz?"
