Riley sihirli dünyaya geldiğinde gizemli olaylar silsilesinin yakasını bırakmayan bir lanet gibi peşinde dolaşacağını düşünmemişti. 1975 yılının Hogwarts zamanında onu muhteşem arkadaşlıklar, eğlenceli anlar ve çözülmesi gereken sırlar bekliyordu.
¤...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
《¤》
James Potter başındaki berbat ağrıyla gözlerini açtı. Karanlık bir yerdeydi. En son hatırladığı Candes'ın ona Sersemlet büyüsü yaptığıydı. Bir dakika Candes ona neden büyü yapmıştı?
Ayağıya kalkmasıyla başını tavana çarpması bir oldu. "Hangi cehennemdeyim ben?" diye mırıldandı. Gözleri biraz daha karanlığa alışınca bir süpürge dolabının içinde olduğunu anladı.
"Hayır hayır." dedi ve süpürge dolabının kapısını zorladı. Tahmin ettiği gibi kilitlenmişti. Elleriyle asasını aradı ama bulamadı. Dolabın kapısına vurmaya başladı." Kimse yok mu?"
Dışarda bir kahkaha sesi duyuldu." Ben varım Potter. "
James sesin sahibinin çok tanıdık geldiğini fark etti. "Kimsin sen?"
Dışardaki kişinin ayak sesleri duyulabiliyordu. "Hope Lestrange. Ama ben seni bir şey yapacağım konusunda uyarmıştım değil mi Potter?"
James içinin sinirle dolduğunu hissetti. Sonra aklına Remus gelince dili damağı kurudu. Dolunayda onun yanında olmalıydı. "Lestrange." dedi sesi titreyerek." Saat kaç?"
"Aslında Potter bütün gece burada kalacağın için bunu sorman biraz tuhaf kaçıyor."dedi Hope. Keyifli olduğu sesinden belli oluyordu. " Ama sana söyleyeceğim. Saat dokuz buçuk Potter."
"Siktir." dedi James. Çoktan hava kararmış olmalıydı. Remus dönüşüm geçirmişti ve arkadaşlarının ona ihtiyacı olduğunu çok iyi biliyordu." Bak Lestrange benim acilen buradan çıkmam lazım. Ben sinirlenmeden aç şu kapıyı."
Hope bir kahkaha attı."Anca rüyanda açarım Potter. Bu planı yapmak biraz zahmetliydi. Şu Candes'ı seni buraya getirmesi için tehdit falan etmem gerekti. Anlayacağın Potter bütün gece buradasın."
James kapıya tekme attı. "Aç şu kapıyı Lestrange. Yemin ederim kapıyı şuan açmazsan çıkınca sana çok kötü şeyler yaparım."
"Çık çık çık." diye bir ses çıkardı Hope." Tehdit sana yakışmıyor."
James kapıyı bir kez daha tekmeledi." Lestrange aç şu kapıyı."
Dışardan bir ses gelmeyince James kapıyı kırmak için hamle yaptı.
"Kapıyı kırmayı aklından bile geçirme Potter."dedi Hope." Büyüyle güçlendirdim."
"Gerçekten Lestrange senin benimle derdin ne? " diye sordu James sinirle.
"Galiba kanı bozuk olman en büyük problemimiz."
James kapıya sırtını dayayarak yere çöktü. Saçlarını ellerinin arasına aldı. Arkadaşlarına bir şey olduğu düşüncesi onu yiyip bitiriyordu. "Nolur Lestrange aç şu kapıyı. Gitmem gerek."
Hope şimdi deli gibi kahkaha atıyordu. James artık bu kızın akli dengesinin yerinde olmadığından şüphelendiyordu. "Sana bir şey demiştim Potter hatırlıyor musun? Sana demiştim ki gün gelecek bana yalvaracaksın. Ve şuan hangi durumudayız görüyor musun?"
