JÜLİDE'NİN HİROKO'SU

İtiraf

    Harumo şimdi ne yapacaktı? Masaya yumruğunu çakıp kardeşine sırılsıklam aşığım mı diyecekti? Ama neden olmasın? Hazır ortam yumuşakken diyebilirdi. Hem onu tanıyordu bu durum onu kızdırmazdı ki? Ondan daha yaraşır biri mi vardı ki hem? Bence yavaştan yavaştan, alıştıra alıştıra söylemeli ve bir yerden adımını atmalıydı. Derin bir nefes aldı ve kendisini iyi veya kötü sonuca hazırladı.

    -Hadi oğlum yaaa, burda ağaç kesildim.

    -Ya sanki sen hemen söyleyebildin de, bana diyene bak!

    -Oğlum yoksa sen de mi Jülide'ye?

    -Oha! Aşık olduğunu bildiğim kıza asla o gözle bakmam.

    -Sen aşık olduğumu hakikaten nerden bildin veya anladın?

    -Tipinden oğlum, bakışların bile alarm durumunda...

    -Yok daha neler...

    -Tabii ya ne sandın? Annen keyfi mi uydurdu sanki?

    -Desene babam da anlamış olsun...

    -Kesin tahmin etmiştir.

    -Offf yaaa... Neyse eee? Mevzu ne?

    -Yahu bir unutsaydın!

    -Sen unutmamıştın. Hatırlatayım...

    -Doğru, değil mi? Şey eee... Ben...

    -Eee? Söyle!

    -Galiba... Çoktandır...

    -Oğlum hadisene... Sanki ilan-ı aşkı bana edeceksin...

    -Yuh beee, hay senin... Anlatacağız işte, çatlama yaaa!

    -E, anlaaat! Ikına ıkına bu ne yaaa? Lafı ağzından dirhemle alıyoruz yada yumurtlaya yumurtlaya anca çıkıyor.

    -Pes yahu, bu esprili anlayışınla bravo. Tebrik ederim kardeşim...

    -Ya anlatmayacaksan anlatma, akşam sıkıştırırım babanla nasıl olsa...

    -Vaaay, babamla da tehditler falan... Anlayalım...

    -Sen de anlaaat! Ben anlattım ama... Söz verdin...

    -Peki beee! Ne olacaksa olsun. Ben çoktandır aşığım.

    -Hah şöyleee! Anlamıştım.

    -Neyi?

    -Aşık olduğunu...

    -Ne zaman?

    -Liseden beri hiçbir kıza bakmayışından...

    -Yaaa...

    -Öyle... Dedim bunun sevdiği vardır kesin o yüzden diğerlerine bakmıyor diye tahmin ediyordum.

    -Vay beee! Kardeşime bak! Ne yere bakan yürek yakanmışsın...

    -Sen de öyle... Peki kim bu şanslı kız?

    -Kardeşin Manami...

    -Neee?

    -Aynen. Duydun işte...

    Hiroko Harumo'nun itirafı üzerine biraz donup kaldıysa da sonunda Harumo'nun seslenmeleriyle kendine gelebildi. Bir kızı sevdiğini biliyordu ama tahmini yanlış çıktı. Meğer kendi kardeşiymiş. Şimdi çarklar yerine oturdu. O yüzden arada bir onlara gidip geliyordu. Hem Manami'yi görmek hem de Hiroko'yla okula gitmek...