Oh-Mingle World (CHAT SERIES #6)

024

Isang nakakapagod na bagong araw ang natapos. As usual, there is no exciting about my life as a student except for maintaining my grades in 1.50 grades, and aiming to have the uno in my card right now.

Tamang panakaw lang ako ng sulyap kay Gilbert habang katabi niya si Shaina. I don't know what is there status. I am curious, but I don't want to know because it will hurt me.

I heaved a deep sighed and rolled my eyes as I laid down to rest my head in my pillow. Sinabi sa akin nila mama ang pangalan ng aking ina. Ginalyn Gomez-Wilber and her foreign husband, Tyson Wilber; my two siblings with her named; Marie Antoinette Wilbert, 12-year-old, and Marie Janna Wilbert, 9-year-old. Mama said, they were on vacation at biglaang bumisita sa bahay noong nakaraang araw, kung saan nasa school ako nang buong araw kaya hindi kami nagkita. Mabuti na lang at eksaktong whole day ako n'on dahil kung hindi, at naabutan ko siya rito, baka kung ano-ano na ang nasabi ng matabas kong dila sa kaniya. Malamang din ay makakatanggap ako ng sampal sa araw na iyon at punong-puno ng drama.

Sabi ni mama pupunta raw si mama Ginalyn ngayon dito, but I refused. Ayaw ko muna sa ngayon. It is still fresh and I don't want to see her as my real mother in front of me because I'm mad. Iniiwasan kong may masabi pa ako kahit na alam kong mababasbasan siya ng matabas kong dila kapag magkikita pa rin kami. Gusto ring sabihin sa akin ni mama kung sino ang totoo kong ama, but I cut her off. I don't want to know about him too right now.

I hated him. May pamilya na pala, pumatol pa— parehas pala silang pumatol sa isa't isa. Ang tanga talaga nila. Mas tanga ang ama ko dahil may pamilya na pala ito at kapag may nabuo, matatakot— mang-iiwan sa ere. Hayop na matanda!

My palm form into a small fist. Galit ako at naiinis. They are so irresponsible!

Sa lalim ng aking iniisip biglang napadako ang aking tingin sa cellphone kong nakaibabaw sa tiyan ko nang mag-vibrate ito.

07-18-2020

Gilberto

: Hooooy

Hers

: Oh, bakit?

Gilberto

: How's your birthday?

Hers

: It is just a simple celebration for my 20th birthday

And about the birthday celebration held yesterday was quite peaceful dahil kaming tatlo lang ang nag-celebrate sa bahay noong hapong iyon, after my class and after that so-called drama happened yesterday. My new friends, just greeted me a "happy birthday" at nag-abala pa silang bigyan ako ng wrist watch at one box of superbwriter black gel ink pen 0.5 mm bilang kanilang regalo dahil alam nilang paborito ko itong ball pen. While Shaina, she just greeted me, emotionless.

Hindi naman na ako nanibago dahil inasahan ko naman ng magiging ganito siya matapos ko siyang iwasan. Paniguradong nakaramdam kaya ganito um-attitude. I don't hate her, ayaw ko lang na manatili ako sa tabi niya. I already learned my lesson and I couldn't let myself regret at the end if I stayed with her.

Bumalik ang mga mata ko sa cellphone nang makita mag-pop-up ang reply niya.

Gilberto

: Gusto sana kitang i-treat dahil birthday mo pero ayaw mo namang magpakita sa akin and to clarify, it's okay. I respect your decision.

Hers

: It's okay. At least you greeted me first.

Gilberto

: My pleasure to greet you.

: Can I share something about what happened yesterday?

Hers

: Sure. Ano pa nga ang bago? Palagi ka namang nag-sh-share.

Gilberto

: Haha. Nasanay ka na talaga sa akin.

: Ngayon ko lang ulit nadama ang kiliti sa puso ko nang mag-ayieee silang lahat sa classroom kahapon.

: I feel like we're couple at that day. I can't deny the sweetness in that day.

Hers

: Iyon nga ang nagpasira ng araw ko, e. Napakaraming nag-ayiee at isa na rin ako sa tangang naki-ayiieee | Delete

: Sa bagay, ano nga ba tayo? Wala naman tayong label para magselos ako. | Delete

: Kahit hindi ko kayo nakikita, ang sweet ninyo. Kayo na?

Kinurot ko ang sarili sa masyadong mapagpanggap at sinungaling. Sa bagay, hindi dapat ako ma-guilty dahil hindi naman niya alam na ako si Herschelle.

Gilberto

: Hindi pa.

Hers

: Sweet, pero walang label? Masakit iyan. 

: Pero alam mo 'yong mas masakit? Crush lang kita at wala tayong label pero nagseselos ako. | Delete

Gilberto

: Ayos lang, hindi masakit sa akin dahil wala rin naman na ako gaanong nararamdaman. Hindi na sobrang deep. Alam mo 'yon?

Hers

: Talaga?

Gilberto

: Yes. And I'm going to talk to her tomorrow at parang maiintindihan na niya yata ako

Hers

: You're still unsure dahil may "yata".

Gilberto

: Hindi na kasi siya sobrang clingy. Medyo nagbago na at iyon ang napapansin ko.

Hers

: Sana naman maging maayos na ang pag-uusap ninyong dalawa bukas.

Gilberto

: Sana.

: Pero alam mo ba, may pumunta sa aming babae kanina.

: Wala si mommy dahil namalengke samantalang napaaga ako ng uwi kanina dahil nga wala namang ginagawa sa last subject namin.

: Narinig kong may anak sila and I don't know her name, so, meaning may step-sister ako.

: Tinatanong noong babae kung may balak ba siyang makita ang anak dahil pupunta raw ata iyong babae sa bahay na iyon. At ang pag-uusap nila ay naputol nang makita nila ako.

Dumulas sa palad ko ang hawak kong cellphone at aksidenteng nahulog ito sa mukha ko. Mabigat. Sinampal ako ng cellphone kasabay noon ang pagbilis ng tibok ng puso ko.

Umawang ang labi ko sa gulat habang tinatapik-tapik ko nang mahina ang pisngi ko dahil sa sakit ng pagtama ng cellphone.

Siya ba ang kapatid ko sa ama o baka ibang step-sister ang tinutukoy niya at hindi ako?

I'm insane.