5.Bölüm

1.6K 125 54
                                    

Dediler bu çocuk neymiş? Dedim felaket felaket

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Dediler bu çocuk neymiş? Dedim felaket felaket.

Yıldızı doldurup başlasak bölüme=)

Satır arası yorum yaparsanız çok mutlu olurum =)

Keyifli Okumalar ♡

Chio amca onların yanına vardığında bende arkasından ilerledim.

Doğrusu tesadüfün bu kadarıydı, nasıl her seferinde bu yedili hayatımın bir yerinde oluyordu?

Kafamı sağa sola salladım kendime gelmek için ve yanlarına ilerledim.

lümsemeye çalış ve kibarlığı elden bırakma yoksa Soo rin senin en sevdiğin kıyafeti yakar ve üstünde halay çeker.

"Omo! Lina da buradaymış. Naber Lina? Kaç zamandır göremedik seni, bir ara bizimle takıl da eğlenelim." dedi Jimin heyecanla. Gülümsedim. Jimin iyi kalpli bir insandı ve samimi biriydi. Bu yüzden kendimi bu yedilide en çok ona yakın görüyordum.

Ayrıca aynı fakültede farklı bölümlerdeydik ve illaki diyaloğumuz oluyordu.

"Jimin okuduğum fakültenin zorluklarını en iyi sen biliyorsun bence, kafamı kaldıracak vakit bulamıyorum. Bulsam bile yorgun oluyorum bu  yüzden sakin ortamları tercih ediyorum. Ama sana sözüm olsun bi gün o hep bahsettiğin barınıza geleceğim." dedim.

Kafasını hevesle salladı ve beni onayladı. Israrcı bir insan olmayışı onun gözümde ki yerini her zaman sabit tutuyordu.

Diğerlerine baktığımda ise biraz şaşkınlardı. Jimin ile nasıl bu kadar rahat konuştuğumu anlamamışlardı haklı olarak. Genelde yanlarında gülümsemeyi tercih etmezdim de.

"Biz bir şey mi kaçırdık?" dedi Namjoon Yoongi'nin kulağına fısıldayarak ama duymuştum.

Taehyung'a baktığımda ise yüzünde durgun bir ifade vardı. Cevap bekler gibi bir ifade ve ben anlamıştım ama şu an cevap vermeyecektim. Diğerlerinin yanında olmazdı.

"Kızım sen oğullarımla tanışıyor muydun? Neden bana söylemedin?" Choi amca şaşkınca konuşunca güldüm. "Sen bana bir kez bile bu yediliden bahsetmedin ki ben sana bahsedeyim Choi amca."

Kafasını salladı ve çocuklara döndü. "E siz doğum günü kutlamaya gelmediniz mi ne ayakta duruyorsunuz? Geçin size ayırttığım masaya hemen, pastanı getireyim Jungkook-ah" dedi ve aceleyle mutfağa yürüdü.

Çocuklar masaya geçerken Jimin kolumdan tuttu ve hemen beni onların gittiği yere sürüklemeye başladı.

Hayır demeye vaktim bile olmamıştı.

Herkes oturduğunda hala dikkat bendeydi. Bunu umursamadan Jungkook'a döndüm. "Doğum günün kutlu olsun Jungkook bilseydim hediye alırdım."

Açık olmak gerekirse almazdım ama onun bunu bilmesine gerek yoktu.

𝐏𝐫𝐢𝐧𝐜𝐞𝐬𝐬 𝐝𝐨𝐞𝐬𝐧'𝐭 𝐜𝐫𝐲✔✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin