The Submissive Daughter

Chapter 24

Impit akong umiiyak sa isang sulok ng kwarto habang si Jhay, naghihilik. Its already 11:30 in the evening. Malalim na rin naman ang gabi. Pero heto't gising pa rin ako.

Nag-iisip. Habang pinagmamasdan siyang parang isang anghel sa aking paningin habang natutulog ito.

Then, my phone is vibrating. And I was shock when I saw who's calling at this hour. Pinahid ko ang mga luha sa aking mata. Baka kasi namamalikmata lang ako because of my emotions of frustrations.

At hindi nga ako namamalikmata. True. Si Alex nga ang tumatawag sa akin.

"H-hello?!" Kinakabahang sagot ko sa kanya.

"I've missed you sweetheart... Though I know somebody owned you now, I still love you and missed you damn crazy..." Alex said.

Napakagat labi naman ako sa mga sinabi nito. Ramdam ko ang bigat ng damdamin niya. He is broken and messed up. I know, I should know. Because he is Alex, once became part of my life.

"Talk to me sweetheart... Say you missed me and still love me." I know he's now crying. Basag na ang kanyang boses and I felt guilty. And I wanna see him and hug him. Gusto kong i-relieve siya sa kanyang desperation.

And dear god! I love him...

"I-i-im sorry..." Tanging nanulas sa aking mga labi.

"No, don't say sorry... Damn myself! I lost you because I'm being selfish. Being busy always and don't even have time for you. Kahit natanggap ko, nabasa ko na ang mga messages, emails mo. Wala pa rin akong naging oras para puntahan ka. Dahil sa kagustuhan kong mas mapalawig pa ang business ng family. Heto at nawala ka naman sa buhay ko."

"Don't blame yourself...my fault..."

"Am only the one to blame of losing you sweetheart. I love you always... And sorry, sorry for letting you marry him. Can I see you? I really want to see you..."

"I also want to see you Alex, and I still do love you. Walang nagbago sweetheart. Ka-kaya lang, I'm sorry, I'm married already." Halos paos na sabi ko sa kanya. And I heard him sighed.

"I know, and its my fault why I lost you in my life. Hindi kita nabigyan ng halaga. Naging panatag ako sa pagmamahal mo. Ngunit hindi ko sukat akalain na maniniobrahin nila ang lahat."

"Sabihin mo'ng gusto mo akong makasama, Arrielle. And anytime at this moment, babawiin kita sa kanya. At ilalayo..." Sabi pa nito na siyang aking ikinabigla kaya natutop ko ang sarili kong bibig.

Gusto niya akong bawiin kay Jhay. At ilayo dito at sa mga taong nakapaligid sa akin na naging dahilan para mawala ako sa kanya. Pero ang tanong, gusto ko pa bang malayo kay Jhay? Ngayong nakapasok na siya sa puso ko?

"Arrielle,  sweetheart,  hindi ka na nagsalita. Is this mean that you love him?" I didn't answer him coz the truth i don't know what to say. What to tell him, am not sure to my feelings already. I heard him heaved a sigh. "Just remember this, I will always love you. And no one will replace you in my heart. This maybe my last call... I love you..."

"I love you, too, Alex." Sagot ko  hanggang sa hindi ko na marinig ang boses nito at ang paghikbi niya.

Alam ko, nakainom siya at hindi ko maiwasang mag-alala.

"Mahal mo siya?" Si Jhay na nagsalita. Akala ko mahimbing na itong natutulog. Iyon pala, nakikiramdam lang. At ngayon bumangon na siya at titig na titig sa akin.