İBLİS'İN VELİAHTI (TAMAMLANDI)

4. Bölüm

🔥

ELİSA'DAN

Kötülüğün iyiliğe savaş açtığı bu dünyada her zaman iyi kalmaya çalışmakla geçmişti hayatım. Yaşadığım 21 yıl boyunca iyilik yapmaya çalışıp, insanları iyiliğe teşvik etmeye çalışmıştım. Kimi zaman başarılı oluyor, kimi zaman da yalpalanıyordum. Hayatın bana sunduğu olumsuzluklar beni asla yıldırmamış, yaratıcının kurallarından dışarıya çıkmamaya çalışmıştım. Yaklaşık 7 yıl önce ailemi bir trafik kazasında kaybedip, onların yokluğuyla ağır bir imtihana sürüklenmiştim. Allah biliyor ya, onun imtihanını kabullenip, ona olan teslimiyetimden kuşkuya düşmemiştim hiç bir zaman.

Şimdi ise yıllardır beni koruyup gözeten amcamlara yük olmaktan kurtulup, kendi ayaklarımın üzerinde durabilmek için bir iş bulmuştum. Yengemin komşusu Dudu Teyze'nin kızı Fisun bana kendi çalıştığı yalıda yardımcıya ihtiyaçları olduğunu söylemiş, bende bu işi yapabileceğimi söyleyerek onunla bu yalıya gelmiştim. Yalıya adımımı atar atmaz içimde bir sıkıntı olsa da, geri adım atmadım ve beni işe almaları için dua etmiştim. Evin hanımı Betül hanım beni içtenlikle kabul etmiş, bir kaç gün denemek için fırsat tanımıştı.

Betül hanımın verdiği onayın ardından Fisun abla bana üstünkörü yalıyı gezdirmiş, ardından da rutin işlerini yaptıktan sonra benimle ilgileneceğini söyleyip yanımdan ayrılmıştı. O gelene kadar geniş ve büyük bahçede vakit geçirip, yalıyı daha iyi tanımaktı amacım. Bahçedeki çiçeklerle vakit geçirirken, yanıma gelen yabancı, evin büyük oğlu olduğunu tahmin ettiğim kişi bütün huzurumu kaçırmıştı.

"Beğenmedin mi gözlerimi? Oysa herkes çok farklı, çok güzel olduğunu söyler." Az önceki soruma yanıt olarak kurmuştu bu cümleleri. Kendine bakmam için neden böyle ısrarcı olduğunu bilmiyordum fakat saliselik göz göze gelişimiz beni daha da huzursuz etmiş, ondan çekinmeme yol açmıştı.

"Bakın gözleriniz hakkında kimin ne düşündüğü benim umrumda değil. Müsade edin, Fisun ablanın yanına döneyim." Dakikalardır yanından ayrılmak istiyordum fakat o ısrarla tanışmak istiyordu. İnsanlarla, özellikle karşı cinsle göz teması kurmayı sevmezdim. Bu, hem dine olan bağlılığımdan, hem de çekindiğim için böyleydi. Fakat karşımdaki şahıs bunu anlamamakta ısrar ediyor gibiydi.