İBLİS'İN VELİAHTI (TAMAMLANDI)

18. Bölüm

🔥

Aşk, şüphesiz bu dünyadaki en yüce duyguydu. İnsanlar aşık oldukları zaman kendilerini var ettiğini düşündükleri ilâhlarını bile görmezden geliyor, aşık oldukları kişiyi yüceltebildikleri kadar yüceltiyorlardı.

Fakat bu sadece insanlar için geçerli değildi. Evrendeki diğer varlıklar için de aynı şey geçerliydi. Geçmiş zamanda İblis'in bile aşık olduğunu öğrendiğimden beri, aşkın yüceliğini daha iyi anlamaya başlamıştım.

Şu hayatta aşktan başka boyun eğeceğim hiçbir duygu, aşık olduğum kişiden başka boyun eğeceğim hiçbir varlık yoktu.

Koskoca iki gün... Hayatımda belki de en çaresiz ve en güçsüz hissettiğim iki günü geride bırakmıştım. İblis beni alenen tehdit etmiş, kendisine itaat etmezsem sevdiklerime zarar vereceğini söylemişti. Bunu kendime, varlığıma yediremiyordum. Onun genlerini taşıdığımı bile bile bunu yapmış olmasını kabullenemiyordum.

Yatağımdan doğrulup, ayağa kalktım ve pencereyi aralayıp sabahın ilk ışıklarını odama davet ettim. Düzenli uyku uyuyamadığımdan, çok halsiz ve yorgun hissediyordum. O da uyuyamıyordu. Hatta belki canı yanıyor, ağlıyordu. Ah! Düşüncesi bile deli ediyordu beni. Bugün kesinlikle onunla iletişime geçmeli, biraz olsun iyi hissetmesini sağlamalıydım. Biliyorum, bu yaptığım bencillikti fakat İblis'e itaat etmeyi kabullenemiyordum. Hele ki, beni Elisa'yla tehdit ettikten sonra ona itaat etmem mümkün değildi.

Yanımdakilerın varlığını hissetmek ilk defa sinirlerimi bozuyordu ve onları görmek istemiyordum. Onların varlığını yok sayarak uyumakta olan Lucy'e kısa bir bakış atıp çıktım odamdan. Merdivenleri ardımda bırakarak salona, oradan da mutfağa geçtim.

Fisun kahvaltı sofrasını hazırlıyordu. Adım seslerimi işittiğinde duraksadı ve omzunun üstünden meraklı bir bakış attı. Beni gördüğü anda toparlandı ve ürkekçe konuştu.

"Günaydın Ateş Bey."

"Günaydın Fisun."

Yapay bir gülüş takındıktan sonra yüzündeki gülümsemeyi anında silip yüzüme daha dikkatli bakmaya başladı. "Kötü görünüyorsunuz, bir sorun mu var?"

Evet, çok büyük bir sorun vardı ve ben bu sorunun üstesinden gelecek gücü kendimde bulamıyordum.

"Bir şey yok Fisun." Sert tavrımdan çekinerek yüzüme bakmayı kesti ve işine döndü. Elisa'yı deli gibi merak ediyor ve gidip görmek, yanında olmak istiyordum.