İBLİS'İN VELİAHTI (TAMAMLANDI)

21. Bölüm (FİNAL)

🔥

Düne kadar zafer çabalayanlarındır sanıyordum. Lâkin şu an içinde bulunduğum durum bu zannımın yanlış olduğunu doğruluyor gibiydi. Sanırım zafere ulaşmak için şans da gerekiyordu. Şanslı olduğumu bilmek, beni daha güçlü kılıyordu.

Elisa için çok fazla çabalamama gerek kalmamıştı. İblis'in bana yaptığı yardım için hayatımda ilk kez ona minnet duyuyordum. İblis'in veliahtı olmak ayrıcalık gibi bir şeydi. İstediğim her şeyi elde etmem için benden daha çok çabalıyor, bana yardımcı oluyordu.

Günler birbiri ardından hızla ilerlerken, Elisa'yla olan yakınlığım git gide artmıştı. Öyle ki; bu evde bir tek bana gülümsüyor, hatta neredeyse diğerleriyle konuşmaya mecbur olmadığı sürece bir tek benimle konuşuyordu. Onu tanıdığımda iyi kalpliydi ve ben o zamanlar kalbinin güzelliğine değil, yüzünün güzelliğine vurulmuştum. Lâkin şu an kalbinde dolup taşan kötülük duygusu ona âdeta tapmama yol açıyordu. Her haliyle gözüme eskisinden daha güzel ve çekici geliyordu. Kalbi tam olarak bana ait mi bilmiyordum. Fakat bana özel davrandığı da bir gerçekti.

İşten çıkıp, arabama doğru ilerlerken, içimde anlam veremediğim hisler peydah olmuştu. Eve gideceğim için heyecanlı, bir o kadar da sabırsızdım. Çünkü onu görecektim.

Diana'yı.

Son zamanlarda ismiyle hitap etmeyi tamamen bırakmıştım. Lâkin evdekilerin yanında ismiyle hitap etmem gerekiyormuş gibi hissediyordum. Zhnimdeki varlığı Diana'ydı. Bunu kendisi de kabullenmiş, böyle hitap ediyor olmamın hoşuna gittiğini söylemişti.

Arabamı çalıştırıp, evin yolunu tuttum. Beni bu denli heyecanlı kılan şeyin ne olduğunu merak etmeden duramıyordum. Hislerimin çok kuvvetli olduğu aşikârdı lâkin bir şeylerin nedenini merak etmek sıkıcı geliyordu.

Arabayı oldukça hızlı kullandığımdan eve varmam çok zamanımı almamıştı. Arabamı garaja parkedip eve doğru ilerledim. Annem bahçede oturmuş, bir taraftan kahvesini yudumluyor, diğer taraftanda elindeki derginin sayfalarını karıştırıyordu. Geldiğimi farkettiğinde, önündeki dergiden başını kaldırdı ve, "Hoş geldin oğlum." dedi gülümseyerek. Kötü birisi olmama rağmen annemin beni bu denli seviyor oluşuna şaşırmadan edemiyordum.

"Hoş buldum." dedim vakur fakat az da olsa heyacanlı bir sesle. Sesimin heyecanlı çıkmasına engel olamamıştım.