İBLİS'İN VELİAHTI (TAMAMLANDI)

12. Bölüm

🔥

Zihnim bir çok insanı dumura uğratacak bir güce sahipti. Çoğu zaman ben bile zihnimin yapabileceklerine şaşırıyordum. Fakat bu sadece kötülük söz konusu olduğunda böyle oluyordu.

Bugün Elisa'ya kurduğum hain tuzak, günlerdir zihnimi meşgul eden muskadan kurtulmamı sağlamıştı. Lucy verdiğim emre itaat etmiş, boynundan o muskayı koparmıştı. O ânı fırsat bilerek muskayı değiştirmiş, yerine içinde tılsımlı sözler yazan başka bir muskayı vermiştim Elisa'ya. Verdiğim muska kısa süre içerisinde onu bağlı olduğu inançlardan soyutlamaya başlamıştı bile.

Bugün tekrar gözlerime bakmıştı. İkinci kez. Hem de tam on bes saniye. O on beş saniye, on beş ömre bedeldi.

Akşam yemeğinden sonra odama çıkmış, bir süre Lucy'le ilgilenmiştim. Minnet duygusunu sevseydim, ona kesinlikle minnet duyardım.

"Lucy, beni nasıl buldun? Sanki doğduğundan beri bana aitmişsin gibi hissediyorum." Lucy beni anladığını belirtircisine yanıma sokuldu ve cehennem karası irislerini kızıllarımla buluşturdu. "Seni İblis gönderdi. Bu yüzden beni yabancılamadın. Umarım kötülüğe ve bana sadık kalırsın."

Dişlerinin arasında memnuniyetsiz bir hırıltı çıkarttı. Sadakatini sorgulamam onu kızdırmış olmalıydı.

Onunla ilgilenmeye son verip, dışardaki hafif rüzgârın sesine kulak verdim. Duyu algılarım normal bir insanın algılarından daha kuvvetliydi. Bütün sesleri işittiğimi ya her şeyi gördüğümü iddia edemezdim tabi ama çoğu zaman insanların duymasının zor olduğu sesleri onlardan daha net duyar, bazı şeyleri onlardan daha iyi görürdüm. Mesela bugün Fisun Elisa'yla konuşurken Lucy'le alakalı kötü bir şey söyleyecek oldu. Fakat sanki duyacağımı anlayacakmış gibi cümlesini düzeltmişti.

İşittiğim bir kaç konuşma sesiyle doğrudan pencereye yürüdüm. Elisa ve Toprak mutfak kapısına yakın bir noktada ayakta dikiliyor, birbirlerinin gözlerinin içine bakarak bir şeyler konuşuyorlardı. Her zaman yaptığım gibi konuşmalarına kulak kabartmadım. Eğer onları dinlersem, duyduğumda sinir krizi geçireceğim cümlelere şahit olabilirdim. Bunu istemezdik...

Aralarında soğuk olduğunu anlayabildiğim kısa bir konuşma geçtikten sonra Toprak, Elisa'yı öylece bırakarak yanından geçip gitti. İkisinin yüzü de gergin gözüküyordu. Konuşmalarına şahit olmasam da, aralarında pürüz olduğu barizdi.