
လြန္ခဲ့ေသာ ၁၄ ႏွစ္ခန႔္ဝန္းက်င္က
ခမ္းနားထယ္ဝါလွေသာ စံအိမ္ႀကီး ၊ လွပက်ယ္ဝန္းေသာ ပန္းဥယ်ာဥ္ ၊ တာဝန္ကိုယ္စီကို လုပ္ေဆာင္ေနၾကေသာ အေစခံမ်ား ႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ နန္းေတာ္သမၽွ ထင္ဖြယ္ရွိနိုင္ေသာ အိမ္ႀကီးတစ္လုံး။
ထိုအခ်ိန္ ပန္းဥယာဥ္ထဲတြင္ ေဆာ့ကစားေနေသာ အသက္ ၁၀ ႏွစ္အရြယ္ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္ ေဆာ့ကစားလ်က္ရွိသည္။
"ဟီးဟီး...... မာမီ..... သမီးနဲ႔ တူတူလာကစားေလ ခ္ခ္ "
ထိုကေလးမေလး၏ အျပဳံးမ်ားသည္
ျဖဴစင္လ်က္။
*ဘုတ္*
" သမီး...Aurora ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ..ထထ.. မငိုရဘူးေနာ္ "
အေမျဖစ္သူက သမီးလဲက်သြားတာျမင္ေတာ့ အေျပးေကာက္ထူကာ မငိုေစရန္ ေခ်ာ့ျမဴသည္။ ကေလးမေလးကေတာ့ ဟီးဟီးဆိုၿပီး ျပဳံးကာ ေခါင္းေလးကုပ္လ်က္-
" မငိုပါဘူး မာမီရယ္~ မီးမီးက လဲက်တာနဲ႔ ငိုစရာလား "
"အံ့မယ္....ေမ့ေမ့သမီးေလးက တယ္တတ္ေနပါလား "
" ဒယ္ဒီက လဲက်ရင္မငိုရဖူးတဲ့....ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး ျပန္ထရမယ္တဲ့ ဒါမွ မီးမီးႀကီးလာရင္ က်န္းမာႀကံ့ခိုင္လာမွာတဲ့ "
သမီးေျပာစကားကို အေမတေယာက္အေနနဲ႔ သေဘာက်၍ ရယ္မိလိုက္သည္။
" ကဲ ေဆာ့တာလည္း ေတာ္ေလာက္ေရာ္ေပါ့... ေက်ာင္းက အိမ္စာေတြ ရွိတယ္မလား သြားလုပ္ေတာ့ေနာ္.... သမီးေဖေဖျပန္လာရင္ ထမင္းစားၾကမယ္ ဟုတ္ၿပီလား "
ကေလးမေလးကေတာ့ အေဖျပန္ေရာက္ရင္ မိသားစုလက္စုံထမင္းစားရေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ခုန္ေပါက္ၿပီး အိမ္ထဲေျပးဝင္သြားသည္။
ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အတန္ၾကာ စာလုပ္ေနတုန္း အျပင္ဘက္မွ တံခါးေခါက္သံၾကားရေလသည္။
" ဝင္ခဲ့ပါရွင့္ "
"သမီးေလးက စာေတြႀကိဳးစားေနတာလား "
YOU ARE READING
Princess's Stylist
Romance𝐻𝑎𝑛𝑛𝑎ℎ -------- အမ ဘယ်သူ့ကိုမှ မယုံရဲဘူး Aurora ဒါပေမဲ့ နှလုံးသားတံခါးကို မင်းလာခေါက်ရင် ဖွင့်ပေးချင်ရဲ့ 𝐴𝑢𝑟𝑜𝑟𝑎 -------- ရှုပ်ထွေးလှတဲ့ မေတ္တာတွေကြားမှာ အစစ်အမှန်ကိုသာရချင်ရဲ့ ညီမရဲ့ချစ်ခြင်း အမရဲ့ ဘယ်ဘက်ရင်ခွင် နွေးထွေးပါစေ #ownCreation
