უკვე დაახლოებით სამი თვე გავიდა რაც აქ ვარ,სიმართლე ითქვას უკვე მივეჩვიე კიდეც.ეს სახლი ჩემთვის თითქმის მშობლიური გახდა,პრაქტიკულად მის ყოველ კუნჭულს ვიცნობ,რათქმაუნდა დარჩა დალუქული ოთახები,მაგრამ მათი რაოდენობაც მცირდება.ჰარი უკვე რამოდენიმე არ მინახავს და არ დავლაპარაკებივარ,იმის მერე რაც ჩემზე ხელი ასწია.ჯერ მისთვის ვერ მიპატიებია,მაგრამ იმ მდგომარეობიდან გამოვედი,რომელშიც ადრე ვიმყოფებოდი.ჩემი მთავარი პრობლემაც ამაში მდგომარეობს,წყენას ადვილად ვივიწყებ,მაგრამ ერთი რამის შესწორებაც შეიძლება,მთლად ყველაფერიც არ მავიწყდება.
ამ ბოლო ხანებში უფრო ხშირად დავიწყე სროლის და თავდაცვის გაკვეთილებზე სიარული,უფრო მოუხშირა კოსმეტოლოგმაც ვიზიტი,ექიმებმა გამსინჯეს,არ ვიცი რასთან არის დაკავშირებული მაგრამ ეს საეჭვოა.
ეს დღე ჩემი ცხოვრების მანძილეზე არასოდეს არ დამავიწყდება..დილას ჩემთან ჰარის მსახური მოვიდა და მითხრა,რომ გავყოლოდი.მან სტაილსის კაბინეტთან მიმიყვანა.
-დაჯექი._თქვა ჰარიმ როდესაც პირისპირ დავრჩით,მე უყოყმანოდ ჩავჯექი სოფაში.
-იცი,ვიფიქრე,ერთხელ მკითხე რის გამო ხარ აქ,მე არ გიპასუხე.და აი ახლა გავიგე,რომ შენაც ისეთივე ხარ როგორც ყველა,რით ხარ გამორჩეული? კლიენტების რაოდენობა თანდათან იმატებს,გოგონები კი ვერ ასწრებენ.მე მგონი შენი დროც მოვიდა _თქვა მან.იმ წამსვე მიხვდი რას ამბობდა,მგონი ნებისმიერი დებილიც კი მიხვდებოდა მის ნამიოკს.
-დღეს საღამოს ახალი სასჯექი გექნება და პირველი კლიენტიც.
-არა!_წამომცდა ხმამაღლა,რასაც არ მოველოდებოდი.
-აჰაჰა,შენი მესმის,შენ ხომ ქალიშვილი ხარ.ამის გამო გამოცდილი კლიენტი მოვა შენთან._თქვა მან და სახეზე დამცინავი ღიმილი გადაიკრა.
ამან საბოლოოდ მომკლა.რატომ აკეთებს ამას?თუმცა რა მიკვირს,ამ სახლში ზუსტად ამისთვის არ ვარ? ადრე თუ გვიან ეს უნდა მომხდარიყო,მაგრამ რატომ ახლა?
YOU ARE READING
Clare
Fanfictionყოველი ჩვენთაგანი ჩადის რაღაც სულელურ და გაუაზრებელ საქციელს. ვრისკავთ და ზოგჯერ არც თუ უაზროდ, მაგრამ როდესაც გვაიძულებენ რამის გაკეთებას ჩვენი ნების წინააღმდეგ? თუ გვავიწროვებენ და წესებით ცხოვრებას გვაიძულებენ? და თუ ეს წესები ყველაზე შეურაცხმყოფ...
