*11

104 17 57
                                    

Keyifli okumalar 💖

"Anne."

"Annem.Nasılsınız kuzum ?"

Mert selam söylemem için işaret ederken titreyen sesimle konuştum.

"İyiyiz anne bak Mert yanımda selamı var.Siz nasılsınız ?"

"İyiyiz canımın içi.Sana bir haberimiz var sevineceğini düşünüyorum."

"Neymiş o haber ?" derken Mert'in duyması için telefonu hoparlöre aldım.

"İstanbul'a taşınmak çok cazip bir fikir geldi bana.Sen ne dersin ?"

Mert çığlık atarken onu susturmaya çalışıyordum.

"Yaani anne.Kurulu bir düzenimiz var burada.Ama sen bilirsin."

Mert telefonu elimden çekip konuştu.

"En sevdiğim teyzem sensin Meldoş."

"Ulan eşek sıpası başka teyzen yok zaten."

Vedalaşma faslı bittikten sonra telefonu kapatmışlardı.Bende odama çekilip saatlerimi o dört duvar arasında geçirmeye karar verdim.

Bir yanım deli gibi sevinirken diğer yanım buruktu.Burada kurulu bir düzenimiz vardı, arkadaş çevremiz hep Bursa'daydı.Ama Ahmet'ten hem daha uzak olacaktık.Hem de Mert oradaydı.

Tamamıyla aklım ve kalbim arasında sıkışıp kalmıştım.

Annem herşeyi öğrendiğimi bilmiyordu.Ne zaman söylerim onda da emin değildim.Mert'e belli etmemeye çalışsam da hâlâ yalnız kaldığımda gözlerimdem akanlara dur diyemiyordum.

Ben yaşıyorum diye annem tecavüze uğramış ve benden bunu hep saklamıştı.
Annemle konuşmadan içim rahat etmezdi,edemezdi.

Mert'e olan sinirimin boşuna olduğunu fark ettim.Zaten herşey kurmacadan ibaretti.Bunu bile bile haksızlık yapıp tavrımı  korumam gereksizlik olurdu.

4 saat sonra
23:46

Mert'in odasına gittiğimde yattığı yerden kalkıp yanıma geldi.

"Bugün nasılız bakalım ?" önüme gelen saçları kulağımın arkasına atarken konuştu.

"İyiyim de.Uyuyalım mı ? Sarılıp uyuruz.Ağladığım gece çok güzel uyumuşum." derken esnedim.

Gülümseyerek karşılık verdi.

"Geç bakalım."

Yatağın sol tarafının çökmesiyle yattığını anladım arkadan belime sarılmış,çenesini omzuma yaslamıştı.

Onun yanında huzurlu hissediyordum.Burnuma gelen kokuyla ciğerlerim bayram ederken onunla barışmanın,hep yan yana olmanın iyi hissettirdiğini anlamıştım.

Yokluğu enkazken,varlığı cennetimdi.

"Şimdi biz ciddi ciddi barıştık mı ?"

Konuşmasıyla omzum hafif acıdı ama umursamadım.

"Barıştık diye bir şey söylediğimi hatırlamıyorum." tebessüm ettim.

"Ama şans.."

"Şaka yapıyorum.Hemen ses tonun düşmesin,eminim yüzün de asıldı."

"Şaka mı cidden ?"

"Hayır."

"Ya Selin şaka der misin ?"

"Şaka."

MERHEM (DÜZENLENDİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin