MERHEM (DÜZENLENDİ)

*29

Keyifli okumalar 💗

Her ne kadar belli etmemeye ve umursamamaya çalışsam da Mert'in soğukluğu canımı çok sıkıyordu.Bize geldiği günün üzerinden tam 1 hafta geçmişti.Hiç konuşmamıştık.Suratı hep asıktı,anlamıyordum.Belki sebebini bilsem yardımcı olabilirdim ama gizli bir kutu gibiydi.

Üzerime ince bir hırka alıp bahçeye indim.Gece yarısıydı ama zerre uykum yoktu.Hamağa oturup yavaşça sallanmaya başladım.Sağ tarafımda bir ışık yandı,Mert'in odasının ışığı.Perdenin açık olan kısmından bedeni göründü arkası dönüktü.Kafamı çevirdim.Ağlamak istemiyordum.

Yarım saat kadar oturduktan sonra bedenim titremeye başlamıştı.Fazlaca üşümüştüm ve hasta olma ihtimalim çok yüksekti.Hamaktan usulca kaldırdım titreyen bedenimi.

Yavaş adımlarla hamaktan ayrılırken bir çift el tuttu bileğimden.Arkamı dönüp suratına baktım.

Mert ?

Gözleri kapalıydı.Yutkundum.Gözlerini açarkan baştan aşağı süzdü beni bir süre.Bakışlarını çözmeye çalıştım.Hüzün,pişmanlık..Görebildiğim tek şey bu iki duyguydu..Hatta öyle bir gördüm ki,soluğum kesildi.Hiç bu derece üzüldüğünü belli etmezdi ki.Kalbim titredi.

Boğazıma oturan yumruyu yutkunarak geri yolladım. "Bir sorun mu var?" diye sordum titreyen sesimle.Cevap alamadım.Dakikalarca kaldık öyle.Susma Mert diye haykırdım içimden.Susmasana.

Tekrar konuştum. "Kötü gözüküyorsun," Titrek bir şekilde elimi yanağına koydum.Yeni çıkan sakalları avucuma batıyordu.Umursamadım.

"Mert ?" sorgu dolu bakışlarla suratına bakmaya devam ettim. "Konuşmayacak mısın ?" Güldü.Ama bu gerçek bir tebessüm falan değildi.Acı barınıyordu içinde,içimde.

Dudakları düz bir çizgi halini aldı. "Lütfen öyle bakma." dedim,devam etti bakışlarını çekmedi.Suratımın her zerresini sanki son kez görüyormuş gibi ezberledi.

Sonra,sonra olan oldu gözleri doldu. "Mert !" dedim avucumu sıkarak. "Kapat o gözlerini,dolmasınlar." Yine cevap vermedi.Konuşmadım,konuşmadı.

Elimi bileğinden kurtarıp eve girecektim olmadı,bileğimden tutup hiç beklemediğim anda beni kendine çekti ve boynumu öptü.İradesizdim ona karşı. "Yarın konuşuruz,iyi geceler." diyerek yanından ayrıldım.Göz yaşlarım benden bağımsız hareket ederken onları durdurmadım.

Yaralarımın merhemi olan adam bana neden acı veriyordu ki şimdi ?

Odama gider gitmez banyoya attım kendimi.Yarına bu halde başlamak istemiyordum.Duşa girip sıcak suyun bedenimi yakmasına izin verdim.Üzerime havlu alıp odama geçtim.Aynada kendime baktım gözlerim kızarmıştı.Ağlamadım,sıktım dişimi.Ağlamayacaktım daha fazla.Nasılsa yarın konuşur hallederdik.

Üzerime pijamalarımı giyip soğuk yatağıma girdim.Yarın umarım güzel bir gün olurdu.

🌧️

"Anne,ben teyzemlere gidiyorum Mert'le konuşucam biraz." diyerek ağzımdaki lokmayı çiğnedim.

Güne pozitif başlamıştım, başlamak zorundaydım.Şimdi Mert'e gidip aramızı düzeltmem lazımdı.Her ne kadar suçum ve ne olduğundan haberim olmasa da onunla buz gibi olmak istemiyordum.

"Tamam kızım."

Zaten yaklaşık 30 adım sonra orda olduğum için geç kalma uyarılarında bulunmamıştık.