ကြၽန္မက ဘာလဲ .?
အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ ေပ်ာက္ဆံုးေနမိၿပီ
ကြၽန္မက မိန္းကေလးေတြကို စိတ္ဝင္စားတတ္တဲ့ လူမ်ိဳး
ထူးဆန္းတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မဟုတ္တာေသခ်ာေပမယ့္ ..ကြၽန္မ အရမ္းခ်စ္မိသြားတဲ့ သူကေတာ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနတယ္။
one sided loveလို႔ပဲ တင္စားေခၚရမလားဘဲ ..?
ဟုတ္ပါတယ္ တဖတ္သတ္အခ်စ္ေပါ့။ ကြၽန္မတို႔လို ေမတၱာတရားကို လိုအပ္ေနတဲ့သူေတြက ကိုယ့္အေပၚနည္းနည္း ဂရုစိုက္ျပလိုက္တာနဲ႔ တြယ္တာတတ္တာမ်ိဳး။ခက္ခဲတယ္
ပင္ပန္းတယ္ တကယ္ ......
အိပ္ယာေဘးက တတစ္တစ္မည္ေနေသာ နာရီလက္တံရဲ႕ အသံေတြကို ကြၽန္မမုန္းတယ္။ တိတ္ဆိတ္ျခင္းေတြ၊ အထီးက်န္ျခင္းေတြနဲ႔ ေနသားက်ေနတဲ့ ကြၽန္မ ဘဝ မွာ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈဆိုတဲ့ အရာက ရွာေလ ေဝးေလ ေနမယ္။
စိတ္ဓာတ္က်ျခင္းနွင့္ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့တဲ့ ညေပါင္းမ်ားစြာ။
အဘြားကေရာ .. ဒီအခ်ိန္အိပ္ေပ်ာ္ေနမလား။ အိမ္ႀကီးထဲမွာ ကြၽန္မတစ္ေယာက္ပဲ အထီးက်န္ဆန္ျခင္း မ်ားစြာနဲ႔ နိုးထေနျခင္းလား။
မ်က္ရည္ေတြ ...ပါးျပင္ေပၚမွာ လိမ့္ဆင္းလာတဲ့ မ်က္ရည္စက္ေတြ။
မေျပာဘူး .. ကြၽန္မ ခံစားေနရတာကို ဘယ္သူမွ မေျပာဘူး။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကြၽန္မရဲ႕ အဓိပၸါယ္မဲ့ေသာ ရွင္သန္မႈ တစ္ရက္တာ ကုန္ဆံုးသြားျပန္တယ္။
🌸🌸🌸🌸🌸
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ၾကယ္စင္.."
ကန္တင္းမွာ ေကေကနဲ႔ အတူ ထိုင္ရင္း ေကြ႕တီယို အားရပါးရတြယ္ေနရင္းမွ ေဘးကေန ဘူးေလး တစ္ဘူး ထိုးေပးရင္း
ေတာင္းပန္စကားဆိုေနေသာ မိုးမီမီေဆာင္း ။
"ဟင္ ..! Dee...ဘာလို႔လဲ ထိုင္ေလ .."
ေက်ာင္းမွာ တာခ်ီဆိုၿပီးနာမည္ႀကီးလွသည့္ ၾကယ္စင္နွင့္ ေကေကေက်ာ္ကို ပတ္သက္ရဲေသာ မိန္းကေလးရွားေလသည္။
ကန္တင္းမွာဆို သူတို႔စားပြဲနားက ေကာင္မေလးေတြ ျဖတ္မေလ်ာက္ရဲပါ။
"ဒါကဘာလဲဟင္ Dee.."
ေန႔လည္စာ ထမင္းဘူးပံုစံရွိေသာ ဘူးေလး ျဖစ္တာေၾကာင့္
ၾကယ္စင္ မသိဟန္ေဆာင္ကာ ေမးေနမိသည္။ ေဘးက ေကေကကေတာ့ ၾကယ္စင့္ကို စြံလိုက္တာ ဆိုၿပီး အကဲခတ္ေနေလရဲ႕။
