ရြယ္ယန္ ရဲ႕ကားေလးက သူအရင္ေနခဲ့ဖူးတဲ့
ေက်ာက္ဂူေလး႐ွိရာသို႔ ဦးတည္ေမာင္းႏွင္ေနသည္
အရင္ေနရာေဟာင္းေလးကို
ျပန္ေရာက္ေတာ့ လြပ္လပ္စၥာ သူ႔ရဲ႕ေဒါသေတြကို
ဖြင့္ထုပ္လိုက္ေတာ့သည္
ထိုအခါ ေက်းငွက္တို႔ရဲ႕ ေၾကာက္ရြံစြာေအာ္သံ
တိရိစၥာန္ေတြရဲ႕ ေျပးသံေတြ
ေနရာအႏွံ သူၾကားေနရသည္
သူ႔ရဲ႕စိတ္စြမ္းအားေတြကို စုစည္းၿပီး
လက္႐ွိအေနအထားကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့သည္
ေပၚလာတဲ့ ျမင္ကြင္း
ကုတင္ေပၚမွာရိေပၚနဲ႔ လူတစ္ေယာက္
ထိုလူ႔မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဟင္ က်န္႔က်န္႔ ဒါဆို
ေ႐ွာင္မိန္အေယာင္ေဆာင္ထားတာ
က်န္႔က်န္႔ေပါ့
မင္းကငါ့ကို လွည့္စားတယ္ေပါ့
ရိေပၚရဲ႕ ျပံဳးရႊင္ေနတဲ့မ်က္ႏွာ
ေၾကာင့္ရြယ္ယန္ ရင္နာရျပန္သည္
ရိေပၚကို ဟိုးအရင္ကတည္းက သူခ်စ္ခဲ့ရတာ
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ရိေပၚက ဝမ္မင္းသားေလးေပါ့
ရြယ္ယန္ရဲ႕ ပါးပါးက နန္းတြင္းအမူ႔ထမ္းဘဝ
တစ္ေန႔ ပါးပါးက နန္းတြင္ထဲကို အလည္အပတ္
ေခၚလာခဲ့တယ္ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက
ပါးပါး ဝမ္မင္းႀကီးဆီ အခစားဝင္ေနတုန္း
ဥယဥ္ထဲကို ေလ်ွာက္သြားရင္း
အမွတ္မထင္ ဝမ္မင္းသားေလးနဲ႔ဆံုစည္ခဲ့ရတယ္
ဝမ္မင္းသားေလးက ငယ္ငယ္ကတည္းက
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာမို႔
"ဝမ္မင္းသားေလးကို ကြၽန္ေတာ္မ်ဳီး
ျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္မိပါၿပီ"
ကေလးသဘာဝအရ ေျပာခ်င္တာကို တဲ့တိုး
ဝန္ခံခဲ့မိတယ္ ထိုအခါ ဝမ္မင္းသားေလးက
"ဟားဟား မင္းက ငါ့ကို ခ်စ္တယ္
ဟုတ္လား မေမ်ာ္လင့္ပါနဲ႔ကြာ ေယာက်ာၤးခ်င္း
ခ်စ္လို႔ရတယ္လို႔ ၾကားဖူးလို႔လား"
အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက ေယာက်ာၤးခ်င္းခ်စ္
တာမ်ဳီး မ႐ွိေသးတဲ့ေခတ္မို႔ ဝမ္မင္းသား
ေလးက ရြယ္ယန္ အခ်စ္ကို ေလွာင္ေျပာင္ခဲ့ဖူးတယ္
အဲ့ဒီကတည္းက ဝမ္မင္းသားေလးကို
အၿငိဳးေတးထားခဲ့ေပမဲ့ အခုထိ ရိေပၚကို
ခ်စ္ေနဆဲ ခ်စ္ေနတုန္းမို႔ ေျပာင္းလဲၿပီး
သူ႔အေပၚျပန္ခ်စ္ေပးမဲ့ ေန႔ကို ေစာင့္ေနရတာ
ဘဝေတြသာေျပာင္းသြားတယ္
ရိေပၚရဲ႕အခ်စ္က က်န္႔က်န္႔ တစ္ေယာက္
တည္းမွာဘဲ စုျပံဳေပးထားတာကိုး
