Part 4
ရိေပၚ ဒီေန႔စစ္ေကြၽးဆီသြားရမယ္ မလုပ္မျဖစ္တဲ့တာဝန္တစ္ခုမို႔ ကားကိုေျဖးေျဖးေလးဘဲေမာင္းခဲ့လိုက္တယ္
"သခင္ေလးရိေပၚလာေလ"စစ္ေကြၽးကပါစပ္ကလဲေခၚလက္ကလဲအထုပ္ေလးတစ္ထုပ္ကိုကမ္းေပးေနတယ္ရိေပၚစစ္ေကြၽးေပးတဲ့အထုပ္ကိုယ္ယူၿပီး"စစ္ေကြၽးမင္းမလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ေျပာေနာ္ ပါးလဲမ႐ွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ေလ"စကားစကိုခနျဖတ္ၿပီးစစ္ေကြၽးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့"ရပါတယ္သခင္ေလးတို႔အခက္ခဲကစစ္ေကြၽးရဲ႕အခက္ခဲပါဘဲသခင္ေလးလိုအပ္ေနသေရြ႔စစ္ေကြၽးအနားမွေနေပးပါ့မယ္"စစ္ေကြၽးကိုေခါင္းတစ္ခ်က္ညိမ့္ျပၿပီးစစ္ေကြၽးအခန္းထဲကေနျပန္ထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္
"ကြၽီ" အိမ္ျပန္ေရာက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ အထုပ္ကိုယူၿပီး ပန္းဥယဥ္ထဲ ဝင္ခဲ့လိုက္တယ္ ပါလာတဲ့ေသြးကို ပန္းပင္ေပၚေလာင္းခ်ၿပီးျပန္အထြက္
"အား" လန္႔လိုက္တာ "ခင္ဗ်ားဘာလုပ္တာလဲ" အသံျဗဲနဲ႔ေအာ္ၿပီးေမးေနတဲ့ ရိေပၚကိုၾကည့္ၿပီးရယ္ခ်င္သြားတယ္
က်န္႔က်န္႔ပ်င္းပ်င္းနဲ႔ ပန္ခ်ီဆြဲဖို႔ ပစၥည္းေတြယူၿပီး ျခံရဲ႕ေထာင့္ေလးမွာပန္ခ်ီဆြဲေနတုန္း ဟိုဘက္ျခံကကားတံခါးကိုေစာင့္ပိတ္လိုက္တဲ့အသံေၾကာင့္လန္႔ၿပီးအုတ္တံတိုင္းရဲ႕ေအာက္ေျခကအထစ္ေလးအေပၚကိုတပ္ၿပီးေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရိေပၚတစ္ေယာက္အထုပ္ေလးကိုင္ၿပီး ပန္းဥယဥ္ထဲဝင္သြားတာေတြ႔တယ္ ေ႐ွ႕တစ္လွမ္းႏွစ္လမ္းေလာက္အကြာမွာ ပန္းေတြနဲ႔ျမႇပ္ထားဟန္တူတဲ့ခလုပ္တစ္ခုကိုႏွိပ္လိုက္တာေတြ႔တယ္ အဲ့ေနာက္ပန္းပင္ေတြ
ၾကားထဲကလူတစ္ေယာက္ဝင္စာေလာက္ အေပါက္ေလးထဲကိုရိေပၚဝင္သြားျပန္တယ္ စပ္စုခ်င္စိတ္နဲ႔ၾကည့္ေနတုန္းမွာဘဲ ကိုယ္ေတာ္ေလးကျပန္ထြက္လာၿပီး ေအာ္လိုက္တာေၾကာင့္ သူပါလန္႔ၿပီးေၾကာင္ၾကည့္ေနမိရာက
"ေမးေနတယ္ေလ ဘာလို႔သူမ်ားအိမ္ကိုေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာလဲ လူမူေရးနားမလည္ဘူးလား "ထပ္ေမးလိုက္တဲ့အသံေၾကာင့္ က်န္႔က်န္႔က အမွားလုပ္ထားတဲ့ သူေတြရဲ႕ထံုစံအတိုင္း
"ဟို ဟို ေလ ေခ်ာင္းၾကည့္တာမဟုတ္ပါဘူး အမွတ္တမဲ့ၾကည့္ျဖစ္သြားတာပါ စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္"ေျပာရင္း သြား ၃၂ေခ်ာင္းေပၚေအာင္မ်က္ႏွာခ်ဳိထပ္ေသြးလိုက္တယ္
"ခင္ဗ်ားက အစ္ကို က်န္ခ်န္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းမို႔ ဒီတစ္ခါခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္မယ္ ေနာက္တစ္ခါဆို ကြၽန္ေတာ့အဆိုးမဆိုနဲ႔ " ေျပာၿပီ မ်က္ေစာင္းထိုးကာလွည့္အထြက္
"ရိေပၚ ငါမင္းနဲ႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္လို႔ရမလား "
"မရဘူး" ရိေပၚရဲ႕စကားေၾကာင့္က်န္႔က်န္႔စိတ္မေကာင္း
ျဖစ္ၿပီးက်န္ခဲ့တယ္
