hij en ik

19

Het duurde een tijdje voor ik alles kon verwerken. We gingen per direct naar de Ardenne. Ik maak er wel gewoon het beste van. We kwamen aan bij een grote blokhut. Ik zocht een kamer uit. Robin ging de kamer naast mij. Na het gesprek in de mac hebben we elkaar niet meer gesproken. Ik zag dat hij naar me keek toen ik de auto stapte. Ik heb de hele autorit aan hem gedacht... Ik miste hem en ik zal er alles aan doen om het goed te maken. Hij wilde me tenslotte alleen maar beschermen.. Ik liep zijn kamer in. Hij was zijn spullen nog aan het uitpakken.

"hey" zei ik

"hey"

"het spijt me dat ik weg liep... Het werd me te veel"

"het geeft niet"

Hij keek me niet aan en ging door met uitpakken.

"ik heb je gemist.."

"ik jou ook heel erg"

Hij draaide zich eindelijk om en keek met zn mooie ogen me aan. Ookal keek hij gespannen en stonden er tranen in zijn ogen, ze waren prachtig.

"Robin..."

Toen zoende hij me. Zijn warme, zachte lippen...ik heb het zo gemist!

"ik hou van je" fluisterde ik

"ik hou ook van jou" fluisterde hij terug

"ontspan eens, het komt wel goed oke?"

"mijn familie praat niet meer met me Noa"

Ik zuchtte..en dat is mijn schuld...

"het spijt me.."

"nee het geeft niet, het was mijn keuze en ik vond jou nou eenmaal belangrijker"

Hij tilde zachtjes mijn kin omhoog en kuste mijn lippen.

"mag ik vannacht bij jou slapen?"mompelde ik

Ik had mijn gezicht weer eens begraven in zijn shirt. Ik zal hem nooit meer zomaar los laten.

"ja lieverd"

Die nacht kroop ik heel dicht tegen Robin aan. Lekker warm en ik werd er helemaal rustig van. Had dat onderduiken toch nog een voordeel, ik hoef voorlopig niet naar school.

De volgende ochtend aten Robin en ik op bed. We hadden lekker pannekoekjes gemaakt. Ja, ja in de ochtend.

"er schijnt hier een meer in de buurt te zijn zullen we er gaan kijken?" Vroeg ik.

"is goed"

Ik kleedde me snel aan. Ik deed een zwarte rok aan met een croptop. Ik trok Robin mee naar buiten en we begonnen te lopen.

"ik moet nog vaak denken aan de luchtballon" zei Robin ineens

Hij keek naar de lucht. Ik glimlachte. Ik ben echt blij dat hij de luchtballon leuk vond. Ookal vond ik het doodeng het had me eigenlijk wel een kik gegeven. Ben ik toch maar weer trots op.

Toen kwamen we bij het meertje. Het was muahw groot, het was gewoon. Niet een speciale maat. We gingen in het gras liggen en keken de lucht in. De lucht was blauw met hier en daar wat wolkjes. Vroeger staarde ik ernaar en zag ik een hele andere wereld in de wolkjes. Alsof je daar ook kon wonen maar in plaats van groen gras was er wit wolk. Echt heel raar, ik weet het. Maar ik heb nou eenmaal af en toe een rare fantasie. Ik droom ook altijd van die vage dingen. Ik droomde bijvoorbeeld een keer over dat er naakte zombies me aanvielen, ja naakt, en dat ik ze ging vermoorden met een paraplu. Ja, ik heb een rare fantasie.

"zullen we morgen hier gaan zwemmen?" Vroeg ik

"oeh ja"

"hoezo nou weer 'oeeh'"

"kan ik je weer in bikini zien!" Zei hij met een big smile.

Ik lachte.

Volgens mij was ik in het gras tegen hem in slaap gevallen want ik werd wakker in zijn armen terwijl hij me naar het huisje droeg. We waren er al bijna, arme Robin.

"Noa, je ouders en ik denken dat het verstandig is als je leert om met een pistool om te gaan" zei Jeremy.

Ik nam net een hap van mijn soep. Snel slikte ik het door en vroeg

"waar is dat voor nodig?"

"stel ze vinden ons...dan kan jij je zelf verdedigen"

"oh, oke is goed"

De volgende dag begon het al. Geen zwemmen dus, maar dat komt wel! Jeremy ging het me leren en aan mijn ouders en Robin kon het al. Hij gaf me een klein zwart pistooltje en tekende op een boom een rode circel. Ik richtte en schoot. Ik moest een stap achteruit doen om mijn evenwicht te bewaren. Daar moest ik even aan wennen. De kogel had de boom niet geraakt. Ik probeerde het nog eens maar nu ging ik wat steviger staan. Maar de kogel raakte nog steeds de boom niet. Ik heb nog honderden kogels afgevuurd maar geen succes. Ik gooide het pistool op de grond en ging zitten. Dit is hopeloos.

"lukt het niet schatje?"

"nee niet echt nee" zei ik chagrijnig

"hahaha kom maar, ik help je"

Ik ging weer staan en Robin ging achter me staan. Zachtjes stuurde hij mijn arm naar het doel. En toen schoot ik. Ik stond niet stevig en viel een klein beetje naar achter en mijn arm kwam recht in Robins gezicht.

"oh mijn god sorry! Gaat het?"

Robins wreef over zijn wang waar ik hem had geslagen. Het was een heel klein beetje rood.. Oh god wat heb ik gedaan?!

"alleen als jij er een kusje op geeft"

Ik gaf een kus op zijn wang en er verscheen een lach op zijn gezicht. Toen zoende ik hem op zijn mond en knuffelde hem.

"misschien ben je beter in dit" zei hij toen

Hij hield 5 messen in zijn hand. Messen gooien.. Ik kan het proberen. Ik ging staan en mikte een mes op het rode stipje en gooide. Het mes belandde net ernaast. De tweede gooide ik er snel achterna. Ik knipperde en keek en JA het mes zat recht in de rode stip.

"JA! Ik kan het! "

We hadden de hele middag geoefend en ik werd beter en beter. Ik moest altijd messen bij me dragen van Jeremy, voor mijn veiligheid.