hij en ik

30

Tuut tuut tuut tuut. Is dit de hemel? Waarom piept het dan zo irritant? En waarom doet mijn lichaam zo'n pijn? Ik deed met moeite mijn ogen open. Een wit plafond verscheen en er zoefde telkens tl-buisen voorbij. Ik draaide mijn hoofd. Een witte vrouw met blond haar en witte kleding duwde haastig het ding waarop ik lag. Het leek wel een ziekenhuis. Wacht..ziekenhuis? Leef ik nog? Nee... Nee nee nee.

Ik kon wel janken. Het idee dat ik nu alsnog moet leven zonder Robin. Zonder Robin. Ik raakte in paniek. Blijkbaar merkte de dokters dat want er werd vanalles gedaan. Ik merkte er niet veel van. Pijn had ik toch wel en ik hoorde alles ook wel en zag het. Maar alles was in een soort waas. Het was op de achtergrond waar je geen aandacht aan besteedde. Toen viel ik weg en mijn zicht veranderde in een zwarte leegte.

"hoelang slaapt ze nu al?"

"al de hele ochtend en middag"

"jeetje"

Wie waren dat? Slapen? 2 seconde geleden reden ze me nog door die gang..naja ruimte..iets. Ik deed mijn ogen open en Julia en Jeremy verschenen. Ik keek ze een beetje vaag aan alsof ik niet wist wie ze waren.

"goeiemorgen..middag!" zei Julia

"gaat het?"

"joah.."

"je had geluk weetje"

"het is maar wat je geluk noemt"

Het was even stil.

"hoe is het afgelopen met pap?"

"hij is verlamd"

"wat"

"hij is verlamd geraakt vanaf zijn middel.."

Arme vader...

"kan ik hem zien?"

"nee, je moet herstellen van de operatie"

Operatie? Volgens mij heb ik even wat gemist.

"operatie?"

"aan je buik"

Julia tilde de deken voorzichtig op en mijn buik verscheen. Er was een enorme wond op mijn buik met hechtingen. Het zag er vies uit dus ik keek snel weg.

Als ik nog leef en mijn vader ook...wat is er dan met Robin gebeurd?

"Robin?"

Jeremy en Julia keken wat sipper.

"Robin..ligt in coma.."

"wat? Is er een kans dat hii wakker wordt ofzoiets?"

"15% kans..dat hij wakker wordt.." zei Julia zacht

Ik wist niet of ik nu blij moest zijn of niet. Ik ben blij dat hij leeft maar als hij in coma ligt.. Kan ik alsnog niet met hem zijn.

"wanneer ben ik in staat naar ze toe te gaan?"

"over een week mag je je bed uit"

"oh oke"

Dit gaat zo'n lange week worden. Na een tijdje verliet Jeremy mijn kamer en Julia bleef over.

"trouwens, goed gegooid" zei ik tegen haar

"ik had geluk"

"zonder jou was ik dood geweest weet je dat"

"wat was er nou precies aan de hand eigenlijk? Wat wilde die man van je naja waarom deed hij het?"

Ik vertelde Julia het hele verhaal en toen werd ze opgehaald door haar ouders en ging weer naar huis. Jeremy sliep bij mij op de kamer om me goed in de gate te houden. Het was doodsaai. Ik keek grotendeels tv. Na twee dagen kreeg ik een computer. Nu kon ik teminste wat meer enzo. Toen werd ik op skype gebelt door Jade. Ik drukte op opnemen en 3 bezorgde gezichten verschenen. Jade, kate en Isabella.

"we hoorde dat je in het ziekenhuis lag!" zei Kate

"wat is er gebeurd!?" zei Jade

"ik..ik deed een zelfmoordpoging.."

"wat!? Waarom!?"

"ik dacht dat Robin..dood was.."

"wat? Wat is er gebeurd"

"hij ligt nu in coma.."

"wat!? Wat is er gebeurd!?"

Ik vertelde het hele verhaal aan mijn vriendinnen. Ik kon het nu zeggen. Ze beloofden morgen langs te komen en hingen toen op.

"heeeeeeeyyyyy" jade kwam mijn kamer binnen

"zachtjes jij doos!" zei Kate snel daarna

"oh sorry"

"haha heei" zei ik

"hoe gaat het?"

"goed hoor, nog een paar dagen in bed en dan kan ik naar Robin en mn vader enzo"

"hoe gaat het met Robin?"

"zover ik weet nog steeds hetzelfde"

"ik weet de oplossing!" zei Jade

"op wat?"

"kijk, je moet Robin gewoon wakker kussen! Net als in sneeuwwitje en doornroosje enzo"

Ik keek haar met een flauw gezicht aan.

"ja wat? Superromantisch toch!" 

"ja dat wel"

Ik glimlachte.

"er is maar 15% kans dat hij wakker wordt.."

"oh...sorry"

Het was een hele tijd stil.

"dus hoe gaat het met jullie? Nog nieuws?"

"Kate en diego" zei Jade "ennn"

"ik heb zo'n knappe jongen! Kijk! Hij heet Tigo" zei Isabella er door heen

Ze liet me een foto zien van een getinte jongen met justin bieber haar.

"leuk!"

"en jij Jade?"

Ze begon te stralen.

"hoe heet hij!"

"Brandon" zei ze met een grote lach

"aahhw en hij vindt jou ook leuk?"

"ehhh dat is het probleem" begon Kate "hij flirt dus met haar maar..hii heeft al een vriendin"

"oh..wie?"

"Delphine...je weet wel dat meisje dat vorig jaar haar diploma haalde met dat lange mooie bruine haar en lange benen en.."

"Jade jij bent zeker weten veel mooier dan dat meisje"

"hmm"

Haar gezicht was nu wat treurig. Toen kwam de dokter binnen. Ik had 'rust' nodig. Jade, Kate en Isabella vertrokken en ik bleef alleen over.

"je vader komt morgen even bij je kijken, hij krijgt dan zijn rolstoel"

"mooi"

Ik staarde uit het raam. Ik had niet bepaald mooi uitzicht. Naast het gebouw was een meertje. Sommige patienten gingen er een rondje lopen. Achter dat was een autoweg en een rondtonde. Niet veel bijzonders. 

"en Robin?"

"nog steeds hetzelfde"

"oh..oke"