KENDİNLE KONUŞMA SANATI♣️

37

Sözleri içine kilitleyerek kendini içine hapsedip,sükunete teslim olmak. Öyle susuşlar bildin ki, bakışlarından bile okunmazdı derinlerdeki. Bir intikamın başlangıcı kimi zaman, içten içe büyüyecek olan yangının ilk kıvılcımı. Her şeyin bittiğini düşünmekten kendini unuttuğun hüzünlü ve kasvetli o anlar. Bir şehre yağmur yağar mesela, karşında deniz. Çamur rengini almış kıyıya doğru. Her yerde bir telaş, ıslanmamak için kaçışan insanlar, rengarenk şemsiyeler sokaklarda. Hatta belki o gün bayram günüdür kimilerine ya da senin için adına ''ışık''dediğin birinin doğum günüdür. O gün milattır kendine. Bir noktadır koyduğun en sevdiğin o cümlenin sonuna. Zaman zaman mutlu, zaman zaman kızgınlıkla izlediğin o kalabalıklara verdiğin son selamdır. Sessizliği seçmek bu suskunluk. Zamanın aktığı yer ağır artık. Bir daha özürleri duyamayacak kadar kırılmış olmak.

''Bu son olsun.'' Bütün varlığınla yana yakıla edilen dilek bu, ilk ve son olması için dua edilen ''bir kez dahayı'' söylemeye gücü olmayan ruhlarda. Yorgun ruhların sessiz iç çekişleri. Hayat bazen olmak istemediğin durumların içine sokar seni, bazen kalbin gerçekten çok acır, bazen yapmak istediğin ama yapamadığın şeyler olur, bazen gitmek istediğin ama gidemediğin hatta söylemek istediğin ama bir türlü söyleyemediğin şeyler olur ve bu böyle sürer gider. 

Kalp daha hızlı atar, bütün bedeninle hissedersin ruhunun yangınını. Canın hep insanlar yüzünden yanmış. Bir anda yorulup çekip giden insanlar, hayatından çıkarmak zorunda kaldığın insanlar, hayatlarında hiç yer almamışsın gibi yoluna devam eden insanlar.. Can yakarsa her hangi bir şey, cana değmiş demektir. Candan demektir. Can candan nasıl sökülüp atılabilir ki?