Krizantem(Wattys 2019)

43.BÖLÜM

İnsanoğlu bazen kandırılmak ister. Gerçeği bilmemek, hayal ettiğiyle yaşamak ister. Korkar aslında. Gerçeğin canını acıtmasından korkar. Doğruları bilmezse düşünmez, vesvese vermez kendine.

Yalanlarla yaşamak ister; çünkü yalanlar canını acıtmaz. Gerçekler onu cayır cayır yakar.

Kahvesini yudumlarken karşısındaki alımlı kadını süzdü. Bugün saçını sıkıca toplamış at kuyruğu yapmıştı. Dudaklarına sürdüğü kırmızı ruj onu oldukça kadınsı gösteriyordu. Giydiği davetkar elbisesiyle göz alıcıydı.

"Eviniz güzelmiş Elvan."

Gülümseyen kadın başıyla onayladı. Öğlen sularında evine gelen davetsiz misafir onu şaşırtsa da evine gelen birini kovacak değildi!

"Cihan, beni yalnız bırakmak istemese de benimle birlikte gelmesini istemedim."

"Umut'u getirdiğin için teşekkür ederim. "

"Ne demek! Böyle çocukla falan zor oluyor ama Cihan için şimdilik katlanabilirim."

Elvan duyduklarına inanamadı. Karşısındaki kadın neler diyordu öyle.

"Umut çok akıllı bir çocuk."

"Evet öyle ama benim çocuğum değil sonuçta."

Kadının küstah sözlerine sinirlenmeye başlayan Elvan içindeki patlamaya hazır olan sinirini sakinleştirmeye çalışıyordu.

"Evet öyle."

Kibar olacaktı. Bu işe burnunu sokmayacaktı. Cihan'ın hayatına karşı bir müdahale de bulunmayacak mümkünse ondan uzak duracaktı. Kendine verdiği sözleri hatırlatıyordu kendine bir nebze sakinleşmek için.

"Cihan ile olan geçmişini biliyorum."
"O konu hakkında konuşmasak Yeşim bu ikimiz için de iyi olur."
"Benim seninle bir sorunum yok Elvan. Cihan'ın beni sevdiğini biliyorum. Seni unuttuğunu Cihan'ın bana olan bakışlarından anlayabiliyorum."
"Senin adına çok sevindim."

İçten içe çok mutlu olmuştu Elvan. Cihan'ın onu unutmasını en çok Elvan istiyordu.

Kapı çalınca kapıyı açmak için yerinden usulca kalktı. Bu aralar beli çok ağrıyordu bu yüzden kalkarken sıkıntı çekiyordu. Kapıyı açtı ve karşısında yüzünde güller açan Cihan'ı gördü.

"Nasılsın Elvan?"

Elvan cevap vermek istemese de kabalık yapmak istemedi. Eski defterleri kapatmak istiyordu.

"İyiyim."

Sen nasılsın diyemedi. Demek istemedi. Bu kadar yakınlık yeterliydi. Geçmişi bir anda silip atamazdı.
Yeşim Cihan'ın sesini duyunca istemsizce gülümsedi. Oyunları başlıyordu. Onun için oyun olmasa da bu anların gelmesini istiyordu.

Cihan'a yakın olmak oyun bile olsa ona keyif veriyordu.
Yerinden kalktı ve kapıya doğru yöneldi.

"Aa sevgilim işlerin olduğunu söylemiştin. "
"Senin için bütün işlerimi erken bitirdim. O kadar özledim ki seni dayanamadım."

Yeşim'in yanağına masum bir öpücük bırakan Cihan daha fazlasını yapamıyordu. Oyun bile olsa kalbi Elvan'dan başkasını istemiyordu. Şu an belini tuttuğu kişinin Elvan olması için neler vermezdi ki? Ama olacaktı, bir gün o günler de gelecek Elvan onun olacaktı.

***

Akın, elindeki kalemi ustaca döndürürken az önceki toplantıyı düşünüyordu. Bu görevi yıllar önce kabul etmişti ve canla başla çalışmıştı ama hâlâ çeteyi çökertememişlerdi. Bu uyuşturucu çetesi kaç can almıştı ve hâlâ almaya devam ediyordu.