These Are The Times /\Martin Garrix

27

Amsterdam
Lola

Onderweg werd Louis een paar keer anoniem gebeld. Toen we uitstapte luisterde Louis zijn voicemail terug. Ik nam Ginny en de koekjes uit de auto. Ik kijk naar Louis, die lijkbleek wegtrekt. "Gaat alles goed?!" vraag ik. Louis hangt zijn telefoon op. Ik loop naar hem toe. "Sorry." zegt hij. "Wat? Waarvoor? Je hebt me toch juist geholpen?" vraag ik verbaasd. Ik snap hem niet. Ginny loopt met de koekjes naar de deur en Louis rent erachter aan. Mijn gedachtes zitten heel ergens anders. Waarom doet hij zo mysterieus en wie had hij aan de telefoon?
We stappen met z'n drieën uit de lift onderweg naar het penthouse van Martijn.

"Bel maar aan." zeg ik tegen Ginny en ze drukt op het knopje. Zo schattig om te zien hoeveel Ginny van Martijn houdt. Ginny is het enige meisje waarvan ik niet jaloers ben dat ze mijn boyfriend inpikt, hihihi.
Martijn maakt de deur open en Ginny springt in zijn armen. "Hey babe." zeg ik en geef hem een zoen op zijn lippen. "Hey, broer. Wat doe jij hier. Alles goed met jou?" vraagt Martijn bezorgd. "Ja, ik ben mee voor Lola." zegt hij en staart mij met grote ogen aan. Ik snap niet wat er met Louis aan de hand is. "Kijk ome Martijn.

Wij hebben koekjes gebakken! Wil jij er ook een?" vraagt Ginny en pakt de doos met koekjes. "Natuurlijk! Zullen we de doos op tafel zetten?" vraagt Martijn en loopt met Ginny mee naar de keukentafel. We gaan met z'n allen aan tafel zitten. En Ginny gaat op Martijn's schoot. Ik smelt van die twee! "En, heb je nog nagedacht over wat je nou met je school gaat doen?" vraagt Martijn. Ik schud mijn hoofd. "Wat zou je ervan zeggen als ik een rechtszaak ga aanspannen tegen je school of Wysen?" vraagt Martijn. Ik glimlach. "Nee, dat wilt ze niet." zegt Louis ineens. Ik en Martijn kijken hem verbaasd aan. "Waarom zeg je dat nou weer?" vraag ik aan Louis. "Zeg het dan?!" zegt Louis ineens. Ik frons mijn wenkbrauwen. "Waar heb jij het over?" vraag ik verbaasd. Ik kan Louis nu echt niet meer volgen. "Nou, je wilt toch niet dat Martijn alle macht over je heeft! Ik snap sowieso niet dat je hem net zoende, aangezien je nu met mij bent." zegt Louis. Ik sta op. "What the fuck zeg jij nou weer?" vraag ik aan Louis. Martijn staat ook boos op. "Meen je dit?!" vraagt hij boos. "Nee, tuurlijk niet! Louis bleef alleen bij mij slapen omdat ik me die nacht dat ik vanuit jou naar huis ging heel alleen voelde!" zeg ik boos. "En hoezo bleef je dan niet bij mij?" vraagt Martijn verbaasd. Er rolt een traan over mijn wang. "Omdat jij teveel macht over haar hebt. Sorry Martijn, maar wij moeten nu gaan." zegt Louis en pakt mijn hand vast. Ik weiger en trek mijn hand weg. "Schat, doe nou niet zo raar." zegt Louis.
"IK DOE RAAR?!" zeg ik boos. "Willen jullie twee alsjeblieft vertrekken?!" zegt Martijn. "Ginny, kom je?" vraag ik aan Ginny. Ginny wil naar mij toelopen maar Martijn tilt haar op. "Heb je zin om een paar daagjes bij ome Marty te blijven?" vraagt Martijn aan Ginny. Ik kijk hem vies aan. "JAAA!" roept Ginny en pakt Martijn vast. "Ginny blijft bij mij. Dankjewel voor de koekjes. Daaaggg Lola en Louis. Veel plezier in de toekomst." zegt Martijn en maakt de voordeur open. Tranen rollen over mijn wangen in ik loop naar buiten. Louis volgt mij. Ik hoor de voordeur achter mij dichtgaan. "Wat een naaistreek! Waar heb ik dit nou weer aan te danken?! Wie heeft je gebeld?! Van wie moest je dit doen?! ZEG HET DAN LOUIS!!" roep ik huilend tegen hem in de lift. "Sorry, ik kon niet anders." zegt Louis. Ik kan dit echt niet geloven.