cruel +18 | texting

onsra•11

Arkadaşlar Onsra bittiğinde Sedef'in hikayesini yazıcam söksmakmwkwmwmwöw
Deli şeyler var aklımda umarım unutmam dösmwlmwlwösls

6K olduk ayrıca! 🍾🍾🍾🍾🍾🍾🍾🍾🍾🍾

Ve artık dilenci moduma geçme vakti geldi. Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin plz. Kendimi tek başıma hissediyorum diğer türlü, öptüm :*

•••
Arslan: ben geldim :) (22.00)

görüldü (22.05)

Arslan: tamam

Arslan: anlıyorum bana kızdın

Arslan: ama İnan durumlar benim için bu kadar karışık olmasa

Arslan: asla ihmal etmezdim seni

görüldü (22.10)

Arslan: inci

görüldü (22.12)

Arslan arıyor...

Arama reddedildi.

Arslan arıyor...

Arama reddedildi.

Arslan arıyor...

Arama kabul edildi. (Kalın ve italik puntolular Arslan, italik puntolular İnci.)

"Aramalarını açmıyorum, neden ısrarla arıyorsun?"

"Açman için." İnci, Arslan'ın kalın ve tok sesine karşın duraksar.

"Orada mısın?"

"Evet buradayım. Başarılı oldun, tebrik ederim."

"Başarılı olacağımı biliyordum. Asla vazgeçmem."

"Survivor Turabi misin sen?"

"Maalesef, bahsi geçen adamı tanımıyorum. Konumuzla alakasını da çözemedim."

"Yok artık, Turabi'yi tanımaman için bir mağarada falan yaşamam gerekir. Konumuzla da alakası yok zaten, gerildim saçmalıyorum."

"Seni geriyor muyum?"

"Elbette geriyorsun. Benimle patronum gibi konuşuyorsun. Sokak dilinden falan hiç haberin yok mu senin?"

"Beni birbirinden saçma iki konu yüzünden azarladığının farkında mısın İnci?"

"Of, tamam. Kusura bakma."

"Önemi yok."

"Önemi yok demişken, önemi olmayan diğer konulardan mı bahsetsek?" İnci, Arslan'ın güldüğünü duydu.

"Ben de ne zaman konusunu açarsın diye düşünüyordum ve sanırım bir özür borçluyum."

"Yo, hiçbir şey borçlu değilsin sen bana. Kendini de kötü hissetme lütfen bana yazmak zorunda değilsin sonuçta."

"Çok şanslısın ki bu söylediklerinin 'hemen özür dile' anlamına geldiğini bilecek kadar tecrübeliyim. Ya da şanslı olan benimdir."

"Ben senin bildiğin kadınlara benzemem yalnız." Arslan bu defa bir kahkaha attı.

"Daha saf bir şeysin doğru."

"Benden özür dilemek için aradın ve bana hakaret ediyorsun şu an. Her geçen saniye seni affetme ihtimalimi yok ediyorsun."

"Sen bence beni çoktan affettin."

"Ne münasebet? Son zamanlarda çok kinci bir insan olduğumu biliyor muydun?" Arslan'ın neşeli sesi, birden ciddileşti.

"Maalesef biliyorum."

"Her neyse. Sana olan sorularım bitmemişti. Şimdi sormaya karar verdim."

"Karar verdin demek. Nezaketen de olsa çalışıp çalışmadığımı sormadığına göre-"

"Evet ve bir daha da sormayacağım. İstediğim her an rehinleyeceğim seni. Çünkü sen çalışırken konuşsak da seni oyalamadığıma beni ikna ettin."

"İstediğin her an 'rehinleyebilirsin' beni." İnci, Arslan'ın kendisinin taklidini yapmasına göz devirdi.

"Çok özür dilerim diksiyon bey. Bir dahakine Öztürkçe konuşurum." Arslan, güldü.

"Pekala, sor bakalım ne istiyorsan."

"Sohbet havası falan da kalmadı artık. Sen o kabalığınla benim tüm iyi niyetimi suistimal ettin. Bu yüzden seni direkt bir sorguya çekiyorum şuan." Arslan, tebessüm etti.

"Farketmez."

İnci, 'göreceğiz' diye düşündü ve aklındaki tüm soruları toparlamadan önce derin bir nefes aldı.