SOSYETE HIRSIZI

Bölüm 17 yeni varis

''Lara iyi misin? ses ver yoksa gireceğim içeri!''

Saatlerdir lavabodaydı ve hala çıkmamıştı,Charles korkuyla bir tepki beklerken beşinci kez duyduğu öğürme sesiyle tekrar kapıya yapıştı.Lara saatlerdir geçmek bilmeyen mide bulantısı ve baş dönmesi yetmez gibi yaklaşık iki saattir klozete eğilmiş istifra edip duruyordu,boş midesinden artık sadece safra gelir haldeydi.Charles kapının deliğinden bakmaya çalışsa da bir işe yaramadı.Ellerini saçlarına götürüp sinirle karıştırdı;

''Yetti be içeri giriyorum!'' diye bağırıp kapıyı hızla kendine çekip girdi.Klozetin yanında gözleri kan çanağı,alnı ve vücudu terden sırıl sıklam,elleri ve bacakları tir tir titreyen kadını görür görmez koşup kucağına aldı.Yavaşça yatağa yatırıp sağ elinin tersiyle alnına dokunup ateşine baktı,ateşi yüksek değildi,peki bu kusmalar nereden çıkmıştı?

Telaşla kadının üzerinde ki siyah,ince askılı body'yi sıyırıp yatağın ucuna fırlattı,altındaki dar,siyah taytı da çıkarıp iç çamaşırları ile bırakınca çekmecenin içinde duran boş pet şişeyi alıp lavaboya koştu,musluğu soğuğa getirip eliyle ısısını kontrol ederken Lara'nın ağlama sesleri ile çınladı oda;

''Dayan biraz geliyorum dayan!''

Charles korku ve heyecanın üzerine gelen ağlama hissiyle yüzüne soğuk su çarpıp kafasını geriye atıp derin bir nefes aldı.Şişe tamamen dolunca musluğu kapatıp içeri geçti.Lara yüzünü elleri ile kapatmış halde zangır zangır titreyerek ağlıyordu;

''Çok kötü dönüyor başım ne oluyor bana?!''

Charles kadının yanına oturup şişenin kapağını açtı.Sağ eline sudan döküp kadına döndü,alnına ve vücuduna sürdü.Lara aniden yataktak fırlayıp tekrar koştu lavaboya,kendini klozete atıp iyice eğildi;

''Yok bu böyle olmaz giyiniyoruz ve hemen doktora gideceğiz.''

Lara panikle charles'ın yanına gelip boynuna sarıldı.Kollarında tir tir titreyen kadını yeniden kucaklayıp yatağa yatırıp kendisi de yanına uzandı.Ellerini kadının incecik bileğine götürüp çevirdi,baş parmağını bileğin biraz üstüne,şah damarının olduğu kısma bastırıp nabzını ölçtü,normalden daha hızlıydı.kadının nefes alış verişleri normale dönünce tekrar nabzını kontrol etti ve nabzı da normaldi.

Lara yorgun gözlerle adama dönüp gülümseyerek baktı;

''Korkma iyiyim.''

''Yahu şuan saat öğlen 2:15 ve sen sabahın sekizinden beri bu haldesin ne demek korkma iyiyim!?''

İstemeden sesinin yüksek çıktığını fak edince ciddi bir ifadeyle boğazını temizleyip kadının üzerine eğildi,burnunun ucunu alnına değdirip geri çekildi;

''İnat etme gidelim işte doktora.''

Lara son gücünü de kolunu kaldırıp karşısında dolu dolu gözlerle kendisini ikna etmeye uğraşan adamın yanağına koymak için harcadı,şefkatle yanağını okşarken diğer eliyle de eğilmesi için parmağıyla işaret yaptı.Charles gülümseyerek eğildi,Lara yavaşça yatakta doğrulup burnundan usulca öpüp geri çekildi;

''Bak dünden beri ikimizin de midesi boş,içtiğimiz birer kadeh şarap dışında başka hiçbir şey yok,sen git karnını doyur bende kendime gelince yanına gelirim.''

Charles alaycı bakışlarını yöneltti kadına;

''Sen burada can çekişirken ben gidip zıkkımlanacağım öyle mi? sen bu dediğine kendin inandın mı? itiraz kabul etmiyorum işte o kadar! ben şimdi dışarı çıkıp yiyecek bir şeyler alacağım bak şu başının ucunda duran komodinin üzerinde duran not defterini ve kalemi alıp istediklerini ve ihtiyaçları yaz bana ver hemen alayım.''