KASABALI - İLK GÖRÜŞTE AŞK SERİSİ I * FİNAL

22.BÖLÜM - EFSANE AŞK FİNAL

Çok ama çok sürprizleri ve şaşırtan sonu ile KASABALI FİNAL sizlerle :)

***

FİNAL - YANKI & YASEMİN

Yankı ile Yasemin sahilde sade bir nikahla evlenmişlerdi. Yasemin gelinlik yerine salaş beyaz BİR elbise giymişti. Yankı'yı zor ikna etmek zordu ama hayalinin bu olduğuna neyseki inandırmışlardı onu. Yasemin ise tek hayali Yankı ve kızıyla olmaktı aslında. Bunlar bile olmasa olurdu.

Fazla davetlinin olmadığı törende yemek sonrası balayı için bir hafta olmayacaklardı. Neyseki kızları halasının sayesinde çok sorun olmamıştı. Yanaşan tekneye bakan Yasemin anlamıştı nereye gideceklerini. Kasabaya geldiklerinden beri gitmek istiyordu o koya ama Yankı sürekli bir bahane çıkarıyor ve onu götürmüyordu. Üstelik abisi ve Arda ile girdikleri projeyi sır gibi saklıyorlardı.

İleride Selim ve Arda ile yine konuşup gülüşen, artık kocası olan adama baktı. Kim derdi ki o 'yabani' diye düşündüğü ama ilk görüşte aşık olduğu adam bu kadar kusursuz bir baba ve mükemmel bir aşık olacaktı. Üstelik o adam onun artık kocasıydı da...

Yankı kadının bakışlarını hissetmiş gibi çevirdi ona gözlerini. Kadının ona bambaşka bir hayranlıkla baktığını görünce göz kırptı. Sonra da teknenin geldiğini görüp, kadına dudaklarını oynatarak 'Gidelim mi?' diye sordu çapkınca gülümseyerek.

Yasemin onu başı ile onaylayınca, Yankı karşısındaki iki adama "Her şey hazır değil mi?" diye sordu.

Arda omzuna vurup, "Hazır hazır merak etme. Hadi hava da kararmadan, al karını da git," dedi.

Selim ise ağzının içinde homurdanıp, başını çevirdi. Hayır kardeşiyle sevişmek için mekanı neredeyse kendisine hazırlatmak da neydi Allah aşkına? Tamam yatak odası ile Yankı bizzat kendi ilgilenmişti ama bu da rahatsızlık vericiydi.

"Tamam biz kaçtık. Ada size emanet. Bir sorun çıkarmaz ama çıkarırsa ararsınız."

"Tamam hadi takılma. Halası ile o gayet mutlu."

"Ya, bizi bile sormuyor," dedi halasının kucağında onun saçları ile oynayan kızına bakarak. "Asıl sizin balayınızda sorun olacak."

Bu sözle Arda kaşlarını çatarken, Selim kahkaha atıyordu. "Evet öyle, Eylem fena bozuk çalıyor. Geçen ona kamp kuralım demiş, yok ben artık makyaj yapan bir hanımefendiyim, demiş," diyerek gülmeye devam etti Selim. "Artık bana kaldı neyseki, benle kamp kurar."

Yankı kaşlarını kaldırdı, "Babasını ikna ettin yani?" diye sordu alayla.

Selim'in birden suratı asıldı, "Yok. Serseri diyor bana. Bir de çadır olmasaydı kızının üstüne düşüp, öldürebilirmişim kızını. Sakar ve dikkatsizmişim. O yüzden istemiyor beni," dedi dişlerinin arasından homurdanarak. Sonra uzakta ona üzgün üzgün bakan kıza çevirdi bakışlarını, "Ama alacağım yani. İnat ettim." Derin bir nefes alıp verdi.

Yankı ikisine de tekrardan teşekkür edip, karısının yanına gitti, "Hadi gidelim güzelim," dedi elini beline yerleştirerek. Herkesle kısaca vedalaşıp, en son kızlarını aralarına alıp, öptüler. "Yaramazlık yapma tamam mı kızım? Halanı üzme."

"Merak etme babacım, biz halam ve Arda eniştemle koskocaman bir gezi listesi yaptık. Değil mi mavi saçlı halacık."

"Evet benim klasik saçlı yeğenciğim."

Arda kadının yanına geldi, "Bak kız bile tuhaflıyor saçını. Acaba doğal rengine mi çevirsen?" diyerek fısıldadı.

"Arda!" dedi kız sinirle adama bakarken. "Ben seviyorum saçımı ya."