Τον κοιτούσα τόσο σοκαρισμένα, είχα κοκαλώσει στην θέση μου και δεν μπορούσα ούτε τα βλέφαρα μου να ανοιγοκλείσω. Τι ήταν αυτό που μόλις είπε;
«Τ- τι;» τραύλισα προσπαθώντας να φανώ ψύχραιμη. Θα με έπιανε κρίση πανικού, είμαι σίγουρη.
«Αυτό που σου είπα Rosie μου. Η μητέρα σου παντρεύεται και θα πρέπει να πας. Με παρακάλεσε να σε πείσω και στο ζητάω σαν χάρη αγάπη μου, μην είσαι τόσο κακιά με την μητέρα σου. Δεν φταίει αυτή που χωρίσαμε.» προσπάθησε να μου εξηγήσει όταν δάκρυα ξέσπασαν από τα μάτια μου. Αμέσως τα σκούπισα με την άκρη του χεριού μου.
«Όχι.» φώναξα. «Αυτή φταίει μπαμπά. Αντί να προσπαθεί να φτιάξει την σχέση της με την κόρη της πάει και παντρεύεται; Πλάκα μου κάνεις, έτσι; Είναι ένα κακόγουστο αστείο.» φώναξα πιο δυνατά αυτήν την φορά.
Ο πατέρας μου με πλησίασε και με έβαλε ξανά στην αγκαλιά του ενώ εγώ ξέσπασα για μια ακόμη φορά.
«Ηρέμησε κοριτσάκι μου. Ξέρω πως σου είναι δύσκολο να το χωνέψεις όμως είναι μητέρα σου. Πρέπει να πας.» προσπάθησε να με πείσει. Είναι τόσο καλός. Βάζω στοίχημα την ζωή μου πως η μητέρα μου δεν θα το έκανε ποτέ αυτό για τον πατέρα μου. Ποτέ.
«Δεν πάω πουθενά χωρίς εσένα.» ψιθύρισα καθώς γαντζώθηκα στο μπράτσο του. Χάιδεψε απαλά τα μαλλιά μου και χαμογέλασε παρηγορητικά.
«Κοίταξε καρδιά μου, εγώ θα έρθω μαζί σου στο Λονδίνο όμως στον γάμο συγνώμη, αλλά δεν μπορώ. Είναι πολύ για μένα.» εξήγησε και κατσούφιασα αμέσως. Ήξερα πως ο πατέρας μου αγαπούσε πάρα πολύ την μητέρα μου και ήταν ακόμη ερωτευμένος μαζί της. Αυτό το αποδείκνυε. Ήταν προφανές. «Αν δεν πας, η μητέρα σου θα κατηγορήσει εμένα και θα πει ότι σου βάζω λόγια. Δεν θέλω να πιστεύει κάτι τέτοιο. Ήδη είναι πολύ που ζεις μαζί μου, θα μπορούσε να σε πάρει με έναν καλό δικηγόρο. Δεν θέλω να το πάμε με τον κακό τρόπο αγάπη μου. Δεν συμφέρει κανέναν από τους δυο μας.» μου εξήγησε και φαντάστηκα να αναγκάζομαι να ζήσω για πάντα μαζί της. Ποτέ! Δεν θα το άντεχα.
«Όχι μπαμπά. Εγώ δεν θέλω να ζήσω μαζί της.» χλεύασα και ο πατέρας μου με κοίταξε σμίγοντας τα φρύδια του.
«Δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο που έχεις τέτοιο μίσος για την μητέρα σου, εννοώ δεν έκανε και κάτι τραγικό μωρό μου. Οι περισσότεροι άνθρωποι το κάνουν.»
Τον κοίταξα ανασηκώνοντας το φρύδι. «Πάλι το κάνεις.» γκρίνιαξα.
«Τι κάνω;» με ρώτησε μπερδεμένος.
YOU ARE READING
The Awkward Moment.
FanfictionΗ Rebekah Rosalie Adams συνομιλεί με τον Angel, όπως τον αναφέρει φύλακα άγγελο της μέσω ενός άγνωστου chat χωρίς να γνωρίζει πως μοιάζει ή πως είναι το όνομα του. Σε αυτόν, μπορούσε να λέει τα πάντα και αυτός την συμβούλευε κάνοντας την πάντα να νι...
