The Awkward Moment.

Κεφάλαιο -31-

-Olivia-

  Ένιωθα ηλίθια. Από την στιγμή που άκουσα τα λόγια του δεν μπορώ να ηρεμήσω. Με πόνεσε που τον χώρισα με αυτόν τον τρόπο αλλά έπρεπε να το κάνω. Την αγαπάει όσο κι αν κοροϊδεύει τον εαυτό του.

  Θυμάμαι τόσο έντονα τα λόγια του..

  «Θέλω την Rebekah. Καμία δεν θα αγαπήσω όσο εκείνη » έλεγε και ξανά έλεγε μέσα στο μεθύσι του και εγώ έπρεπε να τον ακούω ψύχραιμη διότι οδηγούσα. «Δεν θα νιώσω ποτέ έτσι όπως ένιωσα μαζί της, το καταλαβαίνεις;» άρχισε να κλαίει και εμένα η καρδιά μου σφίχτηκε γαμώτο. Την αγαπάει. Την αγαπάει τόσο βαθιά και απορώ για ποιον λόγο ξεκίνησε αυτό με εμάς τους δυο. Ήταν λάθος να δεχτώ αυτή τη σχέση, ήταν ένα μεγάλο λάθος.

  Χτύπησε το κινητό μου και τινάχτηκα από την θέση μου. Γαμώτο. Είναι ο ξάδερφος μου..

  «Έλα Mike.. Έγινε κάτι;» ρωτάω κάπως ανήσυχα γιατί ο ξάδερφος μου δεν με θυμάται σχεδόν ποτέ και ξαφνικά τον έπιασε ο πόνος να μου τηλεφωνήσει.

  «Όχι, Oli απλά χθες έφυγες σαν κυνηγημένη από το πάρτι και ήθελα να δω αν είσαι καλά» παραδέχεται και αφήνω μια βαθιά ανάσα.

  «Α!» αναφωνώ. «Δεν ξέρω κατά πόσο είμαι καλά» λέω αλήθεια και εκείνος περιμένει λίγα λεπτά πριν πει οτιδήποτε.

  «Είμαι στο dolls με τον Liam. Έλα μια βόλτα αν θέλεις» με καλεί και χαμογελάω. Νομίζω πως θα μου έκανε καλό λίγη παρέα.

  «Σε δέκα λεπτά θα είμαι εκεί» λέω και τερματίζω την κλήση. Συμπαθώ πολύ τον Liam σύμφωνα με τα λεγόμενα του ξαδέρφου μου, τον Mike – ο οποίος είναι κολλητός του Liam – και θέλω πολύ να τον γνωρίσω.

  Όσο κατευθύνομαι προς την καφετέρια, δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου τα λόγια του Justin, μα αποφασίζω πως το καλύτερο για μένα είναι να τον ξεπεράσω. Ξέρω πολύ καλά πως και η Rebekah τον λατρεύει και ίσως καλύτερα που έκανα πέρα. Ίσως να' ναι μαζί και ευτυχισμένοι. Ποια είμαι εγώ που θα τους το στερήσω αυτό;

  Φτάνω έξω από την καφετέρια και μπαίνω διστακτικά μέσα. Έχει πολύ κόσμο μέσα και όλοι με καρφώνουν όταν περνάω την μεγάλη γυάλινη πόρτα. Ο Mike και ο Liam κάθονται στο τελευταίο τραπέζι στην μεγάλη τζαμαρία και τους πλησιάζω με ένα τεράστιο χαμόγελο.

  «Γεια σας» λέω με τσιριχτή φωνή και γυρνάνε ταυτόχρονα να με κοιτάξουν. Ο Mike σηκώνεται αμέσως από την καρέκλα του και με φιλά σταυρωτά ενώ ο Liam με κοιτά με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του. Είναι αρκετά γοητευτικός από τόσο κοντά.