ေနာက္တစ္ေန႔ မိုးေသာက္..အိပ္ယာမွ ေနာက္က်ၿပီးနိုးေလ့ရွိတဲ့ ေခ်ာ ထုံးစံအတိုင္း ေနာက္က်မွသာ ထေတာ့သည္။
နိုးေသာ အခ်ိန္ ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ (၇)နာရီခြဲျဖစ္ေနၿပီး
ေဘးကုတင္ကို အလ်င္အျမန္ၾကည့္စဥ္ သူမ သိပ္ခ်စ္ရေသာ ဦး မရွိေခ်။ ေခ်ာနိုးတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ကိုကြက္တိ ေခ်ာဖုန္းထဲ စာတစ္ေစာင္ ဦးဆီက ဝင္လာေတာ့သည္။
"ေခ်ာေရ ေခ်ာစာက်က္တဲ့ စာပြဲေပၚမွာ ေပါင္မုန႔္ေထာပတ္သုတ္ေလးနဲ႔ နို႔ေအးတစ္ခြက္ တင္ေပးထားတယ္
ေခ်ာစားလိုက္ဦးေနာ္..ဦးေမာင္ကဒီမနက္ေဆးခန္းမွာ
လူနာရွိလို႔ ေခ်ာေတာင္မနိုးလိုက္ရဘဲ ထသြားလိုက္တာ
ဒါေပမဲ့ စိတ္ခ်ပါ ကေလးေရ..မင္းႏွဖူးေလးကိုေတာ့
ဦး နမ္းခဲ့တယ္... က်ဴရွင္သြားသတိထားသြားဦး
ေနလယ္က် ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္...ေခ်ာရဲ့ကေလးေလးဦး"
ဦးေမာင္ရဲ့ ခ်စ္သံဝန္လႊာကို ဖိတ္ၿပီး ေခ်ာတစ္ေယာက္
ျပဳံးကာ... ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးဦးေမာင္ျပင္ေပးခဲ့တဲ့ မနက္စာကို
ဓာတ္ပုံရိုက္ၿပီး Facebook ေပၚသို႔ ေခတ္လူငယ္ အက်င့္
တိုင္း တင္လိုက္သည္။ ခဏအၾကာ ႀကီးႀကီးေအးျပန္ေရာက္လာေတာ့သည္။
"သမီးေရ "
"ရွင္ႀကီးႀကီးေအး.. ျပန္ေရာက္ၿပီးလား"
"ေအး သမီး ထိူင္ဦး ႀကီးေအးေျပာစရာရွိလို႔"
"ဟုတ္ႀကီးေအး ဘာမ်ားလဲ"
"ေရာ့ သမီး"
ႀကီးေအးက ေခ်ာက စာအိတ္တစ္အိတ္ထုတ္ေပးလိုက္သည္။
"ႀကီးေအး ဒါက ဘာလဲဟင္"
"သမီး သိပ္တက္ခ်င္ေနတဲ့ ေက်ာင္း ဝင္ခြင့္ပဲ"
"သမီး တက္ခ်င္တဲ့ေက်ာင္းဟူတ္လား ႀကီး"
"ဟုတ္တယ္ သမီး..."
" ဒါဆို ဒါ PIM(payapiwat institute of management) ကလား"
"ဟူတ္တယ္ ေလ သမီး"
"ဒါ ဒါ သမီး ျဖင့္ဆယ္တန္းမေအာင္ေသးဘဲ ဒါ က ဘယ္လိုဝင္ခြင့္ရတာလည္း"
"သမီး အေမက သမီးေပၚ စိတ္မေကာင္းလို႔ေပးတာေနမယ္ ေအာ္ ၿပီးေတာ့ ညေန သူ အိမ္လာလိမ့္မယ္"
"မဟူတ္ေသးဘူး ႀကီးေအး...ဟိုးအရင္ကတက္ခ်င္လြန္းလို႔ ေသရပါေတာ့မယ္ အခ်ိန္ တုန္းက ဒါမရခဲ့တာ
သူလုပ္ေပးနိုင္တဲ့ ပါဝါရွိရဲ့နဲ႔ အခုမွ ထလုပ္ေပးတာ
ဘာလဲ..ဟိုတစ္ခါလို သူကို သမီး ဝင္ရွုပ္မွာဆိုးလို႔တဲ့လား"
"မဟူတ္ေလာက္ပါဘူး သမီးရယ္ သူတကယ္ေစတနာေနမွာပါ"
"အခုခ်ိန္ေရာက္မွေတာ့ မသြားခ်င္ဘူး ႀကီးေအး "
"ဘာလို႔လည္း သမီးရယ္ သမီး အရမ္းတက္ခ်င္တဲ့ေက်ာင္းေလ"
"မသိေတာ့ဘူး ႀကီးေအးရာ သမီးက်ဴရွင္သြားေတာ့မယ္"
"ေအးေအး စက္ဘီးေကာင္းေကာင္းနင္းဥိး"
ေခ်ာ က က်ဴရွင္ ေရွ႕က မုန႔္ဆိုင္ေလးတြင္ထိုင္ကာ စဥ္းစားေနေတာ့သည္။ ထိုခ်ိန္ လဲ့လဲ့ႏွင့္ ဒါလိီကလည္း
ေခ်ာရဲ့ ဖုန္းဆက္ေခၚမွုေၾကာင့္ေရာက္လာေတာ့သည္။
