Chapter 3

7.8K 1K 24

by Nakai_td

by Nakai_td

"ဦးေလးႀကီးက မနက္စာစားတာေတာင္
ကြၽန္ေတာ့္ကို မေစာင့္ဘူး။"

Luhan က ထိုင္ခံုတစ္လံုးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ကာ
Sehun ရဲ႕ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္တြင္ ေနရာယူလိုက္သည္။

Sehun က သူ႔ဘာသူ ေကာ္ဖီေသာက္လိုက္၊
္မုန္႔စားလိုက္နဲ႔ အလုပ္မ်ားေနၿပီး
Luhan ကို ျမင္သည့္ပံုပင္မေပၚပါေခ်။

ဒါကို Luhan ေစာဒက တက္ခ်င္ေသးေပမယ့္ မတက္ျဖစ္။
အေဒၚႀကီးထည့္ေပးလာတဲ့ ေကာ္ဖီခြက္ကိုပဲ
ဆြဲယူေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ ေလးေထာင့္ပံုစံ ကိတ္တံုးေလးေတြကို
ခက္ရင္းနဲ႔ထိုးရင္း Luhan ပါးစပ္ထဲ အျမန္ထိုးသြပ္ရသည္။

ဟုတ္သည္။
သူဗိုက္ဆာေနၿပီ။

"ေန႔လည္က် အျပင္သြားရမယ္။"

Sehun ရဲ႕ ေအးစက္တဲ့ေလသံေၾကာင့္
Luhan ေသာက္ေနသည့္ ေကာ္ဖီခြက္ကေလး
ေရခဲရိုက္မိသြားျပီဟုေတာင္ ထင္ရသည္။

"ဖုန္းလိုက္ဝယ္ေပးမလို႔လားဟင္။"

Luhan က ဖင္နည္းနည္းႂကြကာ
ထိုင္ေနသည့္ ခံုကို စားပြဲထိပ္က Sehun ဆီသို႔
အသာတိုးေ႐ႊ့လိုက္ရင္း ေျပာသည္။

"ဗိုက္အေျခအေနေရာ ဘယ္လိုလဲ။"

အေျဖကို ေမ်ွာ္လင့္ေနေပမယ့္
တန္ျပန္ေမးခြန္းထုတ္လာျပန္သည့္ Sehun ေၾကာင့္
Luhan ခဏေတာ့ အူတူတူေလး ျဖစ္သြားသည္။

ထို႔ေနာက္ ေယာင္ယမ္းလို႔ ဗိုက္ကေလးကို
လက္နဲ႔ပြတ္လိုက္ၿပီး ညက အိမ္သာ သံုးခါသြားရတာကို
သတိရသြားမိသည္။

"ဒီမနက္ေတာ့ အိမ္သာထပ္မသြားရေတာ့ပါဘူး။
သက္သာၿပီ။"

Luhan ရဲ႕ အေျဖကို Sehun က မ်က္ေမွာင္ကုပ္သည္။

"ပ်ိဳ႕အန္တာ ဘာညာေရာ ရွိေသးလား။"

"အို...ဦးေလးႀကီးကလည္း ပ်ိဳ႕အန္စရာလား..."

Luhan က ရယ္ေမာကာ ေျပာလိုက္မိၿပီးမွ
Sehun ရဲ႕ မ်က္နွာတင္းတင္းကို ၿမင္မွ ေလသံကို
တမင္ေလ်ွာ႔ခ်ပစ္လိုက္ၿပီး

"ဟို...အခုထိေတာ့ မအန္ေသးဘူး...လို႔။"

Luhan က ေျဖၿပီးတာနဲ႔ ဘီစကစ္ေတြကို ယူစားသည္။