"အေဒၚႀကီး....သူေရာ။"
"ခုနက ဓာတ္ပံုေတြေရာက္လာေတာ့ ယူၿပီး
အေပၚတက္သြားတယ္ သခင္ေလး။
သခင္ေလး ဒီေန႔ ျပန္လာတာ ေစာတာလား။"
Sehun က အေပၚထပ္ကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လို႔
ဆိုဖာေပၚထိုင္လိုက္ၿပီး
"ဟုတ္တယ္...အေဒၚႀကီး။
ဒီမွာ ထိုင္ပါဦး...ကြၽန္ေတာ္ ေမးစရာေလးရွိလို႔။"
"ဟုတ္ကဲ့။"
"အရင္ ၃ရက္ေလာက္က Nam Jim လာသြားေသးလား။"
"ဟုတ္ကဲ့...လာသြားတယ္ သခင္ေလး။
ကြၽန္မ ျပန္ေျပာျပဖို႔ ေမ့သြားတာ။
Luhan နဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ လာတာတဲ့။"
"အင္း.....ကြၽန္ေတာ္ ဒီေန႔မွ အဲ့အေၾကာင္း ျပန္ၾကားတယ္။
သူတို႔ ဘာေတြေျပာၾကလဲသိလား အေဒၚႀကီး။"
"အဲ့ဒါေတာ့ ကြၽန္မ မသိဘူး သခင္ေလး။
ပံုစံၾကည့္ရတာေတာ့ Luhan ဆီက
ပိုက္ဆံေခ်းတာမ်ိဳးထင္တယ္။
ေကာင္မေလး တစ္စြန္းတစ္စ ၾကားလာတာ။
ကြၽန္မ အဲ့ကေလးမကို ထပ္ေမးေပးရမလား သခင္ေလး။"
"ေနပါ...ေနေတာ့...ဒီေလာက္ဆို ရပါၿပီ။
ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကို
ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္းဆက္ဆံတာမ်ိဳးေတြရွိမွာကိုပဲ စိုးတာ။"
"အဲ့လိုေတာ့ မရွိပါဘူး သခင္ေလး။
လွမ္းျမင္ရသေလာက္ေတာ့ အဲ့လိုပံုစံမဟုတ္ဘူး။
Luhan ပိုက္ဆံေပးလိုက္တာလည္း မေတြ႕ဘူး။"
"အင္း...ေတာ္ေသးတာေပါ့။
ဟိုဘက္က အမ်ိဳးသမီး ျပန္ေျပာတာကေတာ့
Nam Jim က ဆိုင္ကယ္ဆီျပတ္လို႔
Luhan ဆီ အကူအညီဝင္ေတာင္းတာကို
Luhan က အထက္ဆီးက ေျပာလႊတ္လိုက္တယ္တဲ့။"
"ဟာ .....ဒါက သက္သက္ႀကီး ယုတ္မာၿပီး ေျပာတာ။
Luhan က ဒီလိုလုပ္ပါ့မလား
သူ႔သားကသာ တမင္ ရိုင္းစိုင္း...."
မခံမရပ္နိုင္ျဖစ္စြာ အားပါးတရ ဆိုေနရင္းမွ
အေဒၚႀကီးက ပါးစပ္ကို လက္နဲ႔ပိတ္လိုက္ကာ
ၿငိမ္က်သြားသည္။
"ဟို...သခင္ေလးတူနဲ႔မရီးကို အဲ့လိုေျပာတာမဟုတ္..."
"ရပါတယ္....ကြၽန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။
အေဒၚႀကီးလည္း အေၾကာင္းသိပဲဟာကို။"
"ဟုတ္ကဲ့...."
"ကြၽန္ေတာ္ မွာထားပါရေစ။
အဲ့ဘက္က တစ္ေယာက္ေယာက္လာရင္
Luhan နဲ႔ သီးသန္႔မေတြ႕ပါေစနဲ႔။
အေဒၚႀကီးက ေဘးမွာ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ရွိေနေပးပါ။"
![Tell Me More Lies [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/215767569-64-k175878.jpg)