Çünkü Öküz Olmak Bunu Gerektirir

ÇÖOBG - 28

Çünkü Öküz Olmak Bunu Gerektirir!

All Rights Reserved

Bölüm 28

*-*-*-*

Uzun yazabildim yaşasın!!!!!!!!!!!

*-*-*-*

Yavaş adımlarımı Okyanus’un adımlarına yetişebilmek için hızlandırdım.

“Bekle!” beni takmadı bile, içeri girdi.

Peşinden ben de hızla içeri girdim.

“Okyanus!”

Okyanus Buse’nin yanındaki yerine çantasını fırlattı. Tahtaya yürüdü.

Tahtaya dersi ve konuyu yazdı.

Buse kafasını telefonundan kaldırıp ona baktı. Sonra yanına yaklaşarak kolunu tutup onu çekiştirdi.

“Hadi.” Okyanus kolunu hızla çekti.

“Hayrola?”

“Hızlı ol,” dedi Buse. “Kantine ineceğiz, sonra çıkarsın ne yaparsan yaparsın.”

“Gelmiyorum.” Buse Okyanus’a kötü bir bakış attı.

“Ne demek gelmiyorum?” Okyanus omzunu silkti.

“Öğretmenimiz bize ‘gelmiyorum’ kelimesinin, ‘gelmemek’ mastarının birinci tekil şahıs şimdiki zaman kipi olduğunu söylemişti.” Dedi. Buse kaşlarını çattı.

“Salak mısın? Geliyorsun.” Dediğinde Okyanus yine omzunu silkti. Okyanus yanıma geldi.

“Hadi,” dedi kolumu tutarak. “Çıkalım.”

“Olmaz,” dedi Arda. “Onun kalbi bende. Beni severken senle çıkamaz.” İkimiz de Arda’ya sert bir bakış attık.

Espri yaptığını sanıyordu galiba.

“Okyanus,” dedi Buse sert bir sesle. Sonra bana bir bakış attı.

“Sen benim efendim değilsin.” Dedi Okyanus. Buse şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı.

“Ne?!” Okyanus omzunu silkti.

“Bana emir veremezsin.” Buse, ağzı yarım açık bir şekilde ona bakakaldı.

“Ne alâkası var?”

Okyanus ayağıyla yere sertçe vurdu.

“Ne demek ‘Ne alâkası var?’ Bunca yıl yaptığın tek şey bu zaten. Emir vermek! ‘Okyanus bana çikolata al. Ama benim param yok borç verirsin dimi?’ Ya da ‘Okyanus benim için Orçun’a onu sevmediğimi söyle. Peşimi bıraksın artık!’ Sana hep anlayışlı yaklaşmaya çalıştım ama haddini aştın artık! Beni bu erkek bozuntusu için sattın! Yarın öbür gün seni bırakıp gider bu be!”

Okyanus hızla arkasını dönüp snıftan çıktı.

Buse mal gibi kalmıştı. Onun arkasından bakıyordu.

Arda bir ıslık çaldı. “Vaay, kız epey dolmuş lan.” Ona iğrenç bir bakış attım.

“Buse bu kıza hep kölenmiş gibi mi davrandın?” diye sordum.

Omzunu silkti. “Siktirip git tamam mı? O kızın tek arkadaşıyım. Onunla ilgilenmemin bir bedeli var. Ama, benim bir sürü arkadaşım var. Okyanus’u siklemiyorum bile artık.”

Adımlarını Arda’nın yanına atarken zıplıyordu. “Mutlusun galiba.” Diye sordum. Omzunu silkti.

“Tabii ki. Okyanus olmadığı sürece Arda’yla daha rahat vakit geçirebilirim.” Arda’nın sırıttığını gördüm.