Çünkü Öküz Olmak Bunu Gerektirir!
All Rights Reserved
Bölüm 23
*-*-*-*
Video: Kuroshitsuji'den bir AMV. Çok güzel :3
BU KISMI OKUYUN LÜTFEN.
Öncelikle, bu bölümde bir sürü uzun cümle kurmuşum. Çıkardığım anlam bu. (Okudukça anlarsınız.)
Şunu da eklememe izin verin, sınıfımıza yeni gelmiş Merve Buse isminde bir arkadaşımız var. Ben onu gerçekten seviyorum, iyi anlaşıyoruz, sevimli de bir insan.
Hikayede geçen Buse, sizin de -muhtemelen- anlamış olduğunuz üzere Irmak ve Arda’yı ayıran Buse. Ve, Irmak ve Arda’yı ayıran Buse çok kilo almış. Şişman.
Hikayedeki Buse ile, yeni sınıf arkadaşımız Merve Buse arasında herhangi bir benzerlik yok.
Eğer Merve Buse, bunu okursan, kendini kötü hissetme diye söyledim bebeğim, seviliyorsun :*
Bölüm kimsenin değil bugün. İthaf yok.
*-*-*-*
Sıcacık yatağımda mutlu mesut uyurken rüyalarımın içine eden alarm sesiyle uyandığımda okkalı bir küfür savurup telefonuma attım elimi.
Durun şimdi, bu kadar uzun olmasına rağmen tek bir anlamda toplanan bir cümle kurmanın mutluluğunu yaşıyorum.
Aha, yine yaptım. Çok zekiyim çok!
Gözlerimi yavaşça açarak yatağımda doğruldum ve az önce elime almış olduğum telefonumun saatine baktım.
Ah! Yine uzun bir cümle kurdum!
O değil de, saat 06:45. Bu saatte horoz bile ‘Az bekle de güneş doğsun,’ diyerek uyanmıyor anam. Kollarımı kocaman açarak gerindim ve bir süre kaldım.
Of... Esnerken kapım tıklatılıp açılınca hemen ağzımı kapatıp giren kişiye çemkirmeye başladım.
“Kapısız köyden mi geldin hı? İnsan kapıyı çalar, sonra bekler, ‘Gir,’ dersek girersin. Allah Allah.”
“Abla geç kalıyorsun.” Deniz’e yerdeki terliğimi fırlattım ve içeri kaçtı.
“Saat 8’de başlıyor lan okul!”
“Evet ama servis yediyi çeyrek geçe geliyor!” diye seslendiğinde gözlerimi devirip kendimi yine yatağıma bıraktım.
Sıcacık...
---
Annemin elime tıkıştırdığı sandviçten bir ısırık daha koparıp ayakkabımı çıkarmaya çalışırken küfür ediyordum.
Geç kaldım!
“Ben sana demiştim.” Kapının önünde bekleyen Deniz mızmızlanıyordu. “Hadi ben neyse, otobüsle gidiyorum ama sen? Daha dikkatli olman lazım!”
“Sus!” diye çemkirerek cümlesini bitirmesini sağladığımda omzunu silkip asansörün yanına gitti.
Hızla merdivenlere saldırdım. Birkaç saniye içinde kapıdan çıkış yapıyordum.
Hızla koşturarak beni bekleyen servise vardım ve sandviçimin son parçasını ağzıma attım.
“Kusura bakma abi.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çünkü Öküz Olmak Bunu Gerektirir
ספרות נוער"Gözlerimi kapattığımda ne görüyorum biliyor musun? Yıldızları. Milyonlarca yıldız. Sonra, aklıma sen geliyorsun. Seni çok benzetiyorum yıldızlara. Onlar gibisin çünkü, parlak ve her yerde. Baktığım her yerdesin sen." ~Kahverengi Gözler~ © Bütün hak...
