samotność dnia codziennego.

anemia.

roześmiana depresja
pluje mi prosto w twarz
tam gdzieś za oknem
rodzi się wiosna, kwitnie kwiat
krzyczy i płacze świat
cichy za plecami wieje wiatr
różowieje niebo - nie oczekując niczego specjalnego

zwykłego

pogrążenia

zatopienia

tu i teraz

by naprawdę

zrozumieć

siebie