MY BOSS

Δ Ε Κ Α Τ Ο Ε Κ Τ Ο

Νεφέλη 

" Θέλω να μείνετε σπίτι μου! Όχι μόνο για σήμερα , αλλά για πάντα " η φωνή του επαίζε σαν κασέτα στο μυαλό μου. Ξανά και ξανά...

  Επανέλαβα στον εαυτό μου την εξής πρόταση : Μη βιαστείς . Δεν έπρεπε να οργισθώ μαζί του , με τα λόγια του και την άσχημη επανελαμβανόμενη συμπεριφορά του απέναντί μου.Σκέφτομαι πόσο βαθία ερωτευμένη είμαι μαζί του , αλλα αυτό δεν μου χρυσώνει το χάπι. Κάτι που έμαθα τα τελευταία χρόνια είναι ότι , οι άνθρωποι βγάζουν προς τα έξω αυτό και μόνο που έχουν στην ψυχή τους. Αυτό είναι που μόνο ξέρουν. Και ο Αχιλλέας; Είναι ένας εγωιστής, ενας εγωκεντρικός άνθρωπος που θέλει να έχει τον έλεγχο. Ακόμη και σε πράγματα που δεν θα έπρεπε. Λόγου χάρη , στην ζωη των άλλων ,πόσο φυσιολογικό είναι να θέτεις σύνορα ,να χτίζεις τοίχους και φράγματα; Το μεγαλύτερό του ελλάτωμα πιστευώ είναι η απερισκεψία του . Τα άσχημα όλου του κόσμου δεν τον ένοιαξε ποτέ να καταλάβει. Τον ξέρω ,τον ξέρω καλύτερα απ'όλους . Με τις καλύτερες προθέσεις ξεκινά πάντα. Και όλη την προσόχη και την αγάπη του βάζει. Τα όνειρα του θέλει να πραγματοποιήσει. Μά έρχεται κάποια στιγμή , που βλέπουμε το οικοδόμημα των ονείρων του, του κοινού μας ονείρου,να γκρεμίζεται. Μια λάθος κίνηση,μια κτητική του πράξη αρκούν για να προκαλέσουν πόνο και οργή για το πρόσωπό του.Και μετά; Πόνος . Δάκρυα . Ενοχές . Απόσταση . Σχέσεις πάθους και έρωτα αρκούνται σε λίγα ανούσια λόγια για να μετατραπούν σε σχέσεις οργής και θυμού. ίσως και απέχθειας , κανείς δεν ξέρει ...

" Δεν υπάρχει ουδεμία περίπτωση να συμβεί κατι τέτοιο Αχιλλέα! Αρκετά άνεχτηκα αυτή την μαρτυρική εβδομάδα εξαιτίας των πράξεων σου . Το παιδί θα το βλέπεις όποτε θέλεις ,σπίτι του όμως " έτρεμα απο τα νεύρα.

" Νεφέλη ,δεν σε ρωτάω. ΕΣΥ με κράτησες μακρύα απο τον γίο μου για πέντε ολόκληρα χρόνια. Ήρθε η ώρα να αναπληρώσω τον χαμμένο μου χρόνο μαζί του."κοπάνησε τα χέρια του στην έδρα και με κοίταξε κατάματα. 

" Εγώ ως τι θα παραβρίσκομαι εκεί; Ως διακοσμητικό ; Το παιδί κάθε φορά που είμαστε και οι τρεις μας μαζί ,εμένα με αγνοεί. Και πριν προλάβεις να με βγάλεις ζηλιάρα,εγωίστρια και ούτω καθεξής , άφησε με να σου εξηγήσω κάποια πράγματα. Όταν ένα μωρό γεννιέται ,έχει ανάγκη το γάλα απ' το στήθος της μητέρας του για να ζήσει. Είμασταν σε μια ισορροπία . Εγώ τον είδα να μεγαλώνει , να βγάζει τα πρώτα του δοντάκια , να ψηλώνει. Έγω τον έτρεχα σχεδόν κάθε βράδυ στον παιδίατρο επειδή το παιδί μας βασανιζόταν με τους κολικους πόνους του.Εσύ που ήσουν; Θα σου δώσω μια συμβουλή , μην προσπαθήσεις να με απομακρίνεις απο τον γιο μας . Οτιδήποτε άλλο θέλεις , μα όχι αυτό Αχιλλέα. " τα δάκρυα είχαν συσωρευτεί στα πράσινα μάτια μου.