MY BOSS

Ε Ι Κ Ο Σ Τ Ο Τ Ε Τ Α Ρ Τ Ο

Αχιλλέας 

   Οι παλίες πληγές είναι αυτές που πονάνε περισσότερο. Πληγές και αναμνήσεις αποτελούν τον χειρότερο συνδυασμό όλων των εποχών. Ξέρω καλύτερα απ' όλους τον πόνο τον βαθύ ,γιατί τον έχω περάσει. Κάποιες φορες , υποψιάζομαι πως ότι μου έχει συμβεί πρόκειται για παιχνίδι συνωμοσίας ,όλοι και όλα είναι εναντίον μου τα τελευταία επτά χρόνια. Είναι οι φορές αυτές , που ξαφνικά ο δικός μου ο σταυρός , ο πόνος ο δικός μου μοιάζει πιο βαρύς απο των άλλων. Τόσο μα τόσο μεγάλος. Δεν είναι ότι δεν αισθάνομαι τυχερός για όλα αυτά που μου έδωσε απλόχερα η ζώη . Λεφτά,φήμη ,οικογένεια και την γυναίκα της ζωής μου.Μάλλον είναι λίγο μουδιασμένος. Οτιδήποτε έχω περάσει στο χέρι μου έχουν χαραχθεί ,σαν ένα βαθύ κόψιμο. Τα αίτια κάποιες φορές αδιάφορα .

"Μάνα κουράστηκα. Κουράστηκα πολύ.Πάει καιρός τώρα που έτσι νίωθω."το κεφάλι μου ήταν σκυμμένο ανάμεσα στις παλάμες μου.

"Γιε μου,πρέπει να φανείς δυνατός. Πάντα θα πονάει ο κόσμος αυτός. Άδικος.Δολερός.Βρώμικος είναι ο κόσμος παιδί μου. "ακούστηκε η φωνή της απο το τηλέφωνο.

"Μάνα ,κουράστηκα κάθε μέρα να πέφτω και να σηκώνομαι ξανά απο την αρχή. Έχω κουραστεί να βλέπω την γυναίκα  μου θλιμμένη και το παιδί μου απο μια οθόνη. Δεν με βαστούν άλλο τα πόδια μου,μερικές στιγμές ηρεμίας ζητώ.Όχι μόνο για εμένα, αλλά και για την Νεφέλη κια τον μικρό." η φωνή μου έβγαινε τόσο σιγά , δεν ήθελα να με ακούσει η Νεφέλη ,δεν ήθελα να λυγίσω ξανά μπροστά της.

"Εσύ μη στεναχωριέσαι παιδί μου. Ο κόσμος αυτός πάντοτε έτσι ήταν και έτσι θα παραμείνει . Μάυρος δεν έιναι μόνο για εσένα. Και πριν από εσένα πολλοί άλλοι πέρασαν ,που ένιωθαν να σπάνε σιγά - σιγά και μαρτυρικά. Θυμήσου Αχιλλέα τι πέρασε η Νεφέλη ολομόναχη σχεδόν. Πρέπει να αισθάνεσαι τυχερός που σε όλο αυτό έχεις για σύμμαχο την γυναίκα σου .Άντεξε ,κράτησε όμως μέχρι το τέλος .Και με όση δύναμη της είχε απομείνει ,συνέχισε. Αυτό να κάνεις και εσύ. Και το παιδί το προσέχουμε σαν τα μάτια μας." πόσο δίκαιο έχει.

"Είναι χρέος δικό μου απο εμένα περιμένουν όλοι την παρακαταθήκη , αλλά δεν θα τους το κάνω τόσο εύκολο. Κλείνω ,σε ευχαριστώ μαμά.Χαιρετίσματα σε όλους ."απάντησα βιαστηκά και της έκλεισα το τηλέφωνο.

  Βγήκα απο το γραφείο μου και άρχισα να ψάχνω την Νεφέλη. Απο την στιγμή που δεν βρίσκεται στην βιβλιοθήκη , το μέρος που λατρεύει να περνά μεγάλο μέρος την καθημερινότητάς της , τότε θα είναι στο γυμναστήριο του σπιτιού. Ευτυχώς που φορούσα ήδη τις φόρμες μου και τα αθλητικά κάτασπρα Puma παπούτσια μου και έτσι χωρίς να χάσω χρόνο κατέβηκα στο γυμναστήριο. Και για ακόμη μια φορά ,ήμουν σωστός. Στεκόταν με την πλάτη γυρισμένη προς το μέρος μου. Φορούσε τον αθλητικό της στηθόδεσμο και το μαύρο εφαρμοστώ σορτσάκι της. Τα πόδια της γυμνά ενώ τα αυτιά της ήταν καλλημένα με τα ακουστηκά της. Θα μπορούσα να την χαζεύω για μέρες ολόκληρες να χτυπά με δύναμη τον σάκο μπροστά της.Προχώρησα προς το μέρος της και τα χέρια μου τύλιξα γύρω απο την μέση της.Μακάρι να ήξερα τι σκεφτόταν τόση ώρα εδω κάτω...