Νεφέλη
Είναι κάποιες καταστάσεις , άρρωστες. Ψυχοπαθολογικές. Επικίνδυνες που συνήθως συμπίπτουν και αποκρούον την ηρεμία που επικρατεί σε μια σχέση. Δεν ξέρω αν το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να φύγω μακρία. Μα όποιος αγαπά πονάει ,έτσι λένε οι μεγάλοι ,αυτο πιστεύω και αυτό υποστηρίζω. Για ποιον λόγο να το απομακρυνθώ απο κοντά του; Να φύγω για να προστετευτώ; Να φύγω για να επιβιώσω μια ζωή μόνη μου; Με το χέρι στην καρδιά ,δεν ξέρω τον λόγο που καταλήξαμε ξανά σε αυτή την απαίσια και απελπιστική κατάσταση. Μέρα τρίτη , ώρα δέκα το πρωί και ακόμη να μιλήσουμε. Ο καθένας έχει το δωμάτιο του ,κοινή συνάντηση δεν υπάρχει πλέον ούτε στην ώρα του μεσημεριανού. Φτάσαμε στο σημείο να είμαστε ξένοι μέσα στο ίδιο μας το σπίτι. Είμαστε δύο άνθρωποι που παλεύουν μαζί και κλαίνε το βράδυ χώρια μέχρι να τους πάρει ο ύπνος. Τον ακούω ,οι λυγμοί του ακούγονται αρκετά δυνατά όταν κοιμάμαι στο δωμάτιο του Λούκας. Ψέμα είναι το να θεοποιείς πράγματα, πρόσωπα πόσο μάλλον καταστάσεις. Κουράστηκα, αλήθεια κουράστηκα. Δεν είναι σωματικός ο πόνος , αλλά ψυχικός. Είναι η αποδιοργάνωση . Η αποχαύνωση . Είναι η απώλεια των συναισθημάτων σε μία σχέση . Όλα στηρίζονται στην ύπαρξη και σε πράγματα φθαρτά. Θνητά . Ανθρώπινα . Ψεύτικα . Aυτό είναι που με κουράζει. Το ψέμα και η δειλία . Αύτα είναι που κουράζουν την ψυχή μου.
"Εμ Νεφέλη;Μπορώ να μπω;" ήδη το κεφάλι του είχε κάνει την εμφάνιση του μέσα απο την παιδίκη μπλε πόρτα του δωματίου που προσωρινά με φιλοξενεί.
Τίποτα μονιμότερο απο το προσωρινό δεν λένε ;
"Έχεις μπει ήδη" ο τονος της φωνής μου παρέμενε ψυχρός και απότομος.
Είναι αδύνατον να παριστάνω ότι όλα είναι καλά,ενώ οι τοίχοι προστασίας γύρω μου γκρεμίστηκαν ξανά απο την αρχή.Μπορεί να μην πρέπει να πολυδίνω σημασία , να είμαι πιο χαλαρή , να μην νοιάζομαι για όλους και όλα.Δυστυχώς για κάποιους ,ευτυχώς για εμένα , έτσι γεννήθηκα και έτσι σκοπεύω να πεθάνω. Τουλάχιστον εγώ δείχνω τον πόνο μου , το παράπονό μου, την ενόχλησή μου .
"Εμ, τηλεφώνησε πριν λίγα λεπτά ο μικρός και ρώτησε αν θέλουμε να κάνουμε βιντεοκλήση μέσω skype και είπα να σε ρωτήσω πρώτα. "με το χέρι του έξισε άκρως αμήχανος τον σβέρκο του.
"Μίλησα μόλις πριν λίγα λεπτά μαζί του και το απέφυγα λέγοντας ότι έχω δουλεία. Προτίμησα να μας βγάλω απο την δύσκολη και αμήχανη θέση με γρήγορες και συνοπτικές διαδικασίες."άρπαξα το ποδυδιαβασμένο μου βιβλίο απο δίπλα και ξεκίνησα να ψάχνω που είχα μείνει.
ESTÁS LEYENDO
MY BOSS
Novela Juvenil"Σε αγαπάω" "Είσαι η γυναίκα της ζωής μου. Συγγνώμη" Cover by LittleBlackBubble62