Peculiar: World Of Graces |ONGOING|

Chapter 9: Clash

Colt's Point Of View

Ramdam ko ang tensyon sa pagitan ng grupo namin at ng limang estudyante ng Kou Empire. I can sense their magoi capacity, ang dami nilang magoi. And I can also sense taht each one of them is holding a magoi storage device in a form of a neckleace.

At hinding hindi ko makakalimutan ang mukha ng dalawa sa kanila, ang dalawang iyon ang nagpahirap at pumatay kay Cindy. Damn these Kou Empire goons. 

"Let's make this straightforward, we want those crystals." diretsang sabi noong lalaking nasa gilid.

"Im the leader of our group, I'm Shun, and its not nice meeting you," dagdag pa niya.

Humakabang si Tyke, hinarap niya ang leader ng grupo ng Kou Empire.

"Look, we don't want to-" 

Hindi na natapos ni Tyke ang sasabihin nya dahil agad na inundayan siya ng saksak ng isang miyembro ng pangkat. Shit. mapapasabak kami ng wala sa oras.

"So you want those crystals too? Then you'll have to go through us." ma-awtoridad na sabi ni Tyke.

"Let's settle this, team versus team." dagdag na pahayag ni Eloisa, kasabay ng pagtira niya ng sandamakmak na ice shards.

If we're fighting these thugs, then I can finally avenge Cindy's death. Ang kailangan ko lang gawin ay bigyang hustisya ang pagkamatay ni Cindy, at pagbayarin ang mga gumawa non sa kanya. I can still clearly remember the faces of those two participants that slayed my girlfriend. It was the girl with the blue eyes and that other boy with the red long hair. I'll make them pay for what they have done.

Zack's Point Of View

Agad na tumalima ang apat at pumunta sa mga gusto nilang labanan, kahit na gusto kong makatulong ay hindi pwede. I don't know what can be the risk or what's at stake kung gagawin ko ulit ang ginawa ko noong inaatake kami ng mga bush creeps. Naalala ko ang sinabi sa akin ni Tyke kagabi bago kami matulog.

"Zack, halika rito" tawag sa akin ni Tyke papunta malapit sa tinutulugan niya.

"Ano yon Tyke? May kailangan ka ba?" 

"I just have something to tell you." 

"Ano yon?"

"I just want to tell you that no matter what happens, ayaw kong makialam ka o makisawsaw ka. Laban man yan o kahit ano pa. You don't know what's at stake here, you don't know kung ano ang pwedeng mangyari sa iyo at sa amin sa oras na gamitin mo ang grace mo, pero kami alam namin. So please, don't put yourself into trouble, don't put us, our team into big trouble. That's an order from the team captain. Understood?" 

I just nodded, wala akong balak makipagtalo sa kanya.

Dahil apat lang ang lumalaban sa panig namin ay isang malaking advantage iyon para sa mga estudyanteng kalaban namin mula sa Kou Empire. Alam ko na kumpleto ang roles ng limag iyon, may Swindler, Protector, Catastrophe, Shaman and Captain.  

Kalaban ni Tyke si Shun na Captain din ng kabilang Grupo, habang si Flora ay kalaban ang lalaking marahil protector ng kabilang grupo, samantalang si Eloisa ay healer ang kalaban. Pero sa apat ay kay Colt nabaling ang atensyon ko. Dalawa ang kalaban niya, probably the Swindler and the Catastrophe.

He gives such an aura. He seems mad at his two foes, nakita ko ang poot sa mata niya nang minsang napatingin siya sa akin. His moves are steadfast. He moves with agility and endurance, naiilagan niya ang mga fireballs at ice shards na patuloy na ibinabato sa kanya ng dalawa.

Sa likod naman ni Colt naglalaban si Tyke at ang Captain ng kanbilang grupo. The captains grace is gravity, sinasalag niya ang mga tira ni Tyke sa pamamagitan ng pagsosolidify sa mga buhangin. Pinagpatuloy ko ang pagmamasid then what happened next was shocking.

Nilingon ni Shun si Colt na mga limang metro lang ang layo dito, pumaling uli ito ng tingin kay Tyke na hindi makagalaw dahil sa mga nagsolidify na buhangin sa iba't ibamg parte ng katawan niya.

Then, gamit ang grace ni Shun ay nakagawa siya ng isang trident, hinawakan niya iyon at iniumang patungo sa direksyon ni Colt na patuloy na sinasalag ang mga ice shards at fireballs. 

Matapos iyon ay di ko inaasahan na kusang gumalaw ang paa ko.

"Colt! Watch out!" I shouted.

"Zack 'wag!" rinig kong sigaw ni Tyke.

Colt's Point Of View

Shit. I can't find an opening.

Patuloy pa din ako sa pag-iwas at pagsalag sa mga nagliliparang fireballs at ice shards na nagmumula sa dalawang kalabang nasa harapan ko. Tila ba walang kapaguran ang mga ito. They just keep on attacking me. I tried to attack them with my grace but my attacks were aways canceled. Sa tuwing magpapakawala ako ng kuryente ay titira silang dalawa with the same level of output and degree na nagpapawalang bisa sa mga tira ko.

Sa lampas limang minutong pagsabak ng laban sa dalawang thugs ng Kou Empire ay nakaramdam ako ng pagkahingal, hindi dahil sa pagkaubos ng magoi, kundi dahil sa mismong paghina ng katawan ko , wala akong tigil sa paglundag at pagtakbo para lang maiwasan ang mga punyetang fireballs at ice shard. Makalipas pa ang ilang segundo ay tumigil ang dalawa sa pag-atake sa akin, bigla ko ring narinig ang sigaw ni Zack sa pangalan ko, at ang pagsigaw ni Tyke ng pangalan ni Zack.

Then suddenly I felt a sharp blade punctured the lower back of my body. My hands were trembling, nakita ang malademonyong pagtawa ng dalawang nasa harapan ko, nakangisi ang lalaki at patuloy na tumatawa ang babae. 

"That's what you get for defying us punk, If you just allowed me to swindle you last day, you won't experience this kind of pain. '' narinig ko pang sabi ng babae.

Napaluhod ako sa sakit, lumalabo ang paningin ko at nagiging mahina ang pandinig ko, everything started to become blurry. Habang nakaluhod ay napahawak ako sa likudan ko. Then I looked at it, I saw blood and sand. I felt my tears streaming down cheeks. Is this the moment where I die? 

And then suddenly, out from nowhere, Zack appeared in front of me. Nilingon niya ako, his eyes were purple again but this time it was darker and even deeper. He asked if I'm okay, I nodded he bumulong siya sa akin. "I've got this. "

Matapos iyon ay iniumang niya ang kamay niya sa harapn ng dalawa, even at my case I can sense his deadly and strong power na nagpupumilit makalabas sa katawan ni Zack. I can see it too sa mukha ng dalawa. They seem afraid. Fear can be seen into their eyes.

Makalipas ang ilang segundo ay nabalot ang kamay ni Zack ng magoi, purple magoi that symbolizes chaos and death, in a flick of a finger, bumulagta ang dalawa sa magabok na grasslands.

Naramdaman ko din ang pagbigat ng talukap ng mata ko.

Zack, thank you...

Author's Note:

Sorry for the short chapters! Peace!  Don't forget to vote and comment!

You can follow me at my other social media accounts kung gusto mo:

Twitter - @shvtter1 

Facebook - Mark Eds

Pinterest - Eds Flores