Peculiar: World Of Graces |ONGOING|

Chapter 23 : Unusual

Zack's Point Of View

"I'm really sorry about those injuries." nakatungong humingi ng pasensya si Tyler. Nginitian ko naman siya at nagsabi. 

"Wag ka nang mag-alala ayos na ako. "

"I don't believe you that you're a mythical grace owner yourself. If the new one really existed, Mr. Zachariaz will die. I am a magician myself that was secretly ordered by Mr. Zachariaz the former Mythical Grace owner to come to this academy." mula sa pagkakatungo ay hinarap ako ni Tyler.

"I told you, I'm a mythical grace owner myself. The new one. Does that answer your question earlier?" ngumiti ako sa kanya sa pagsagot ko. 

"You're lying! Magician ka lang katulad ko, you don't have the rukh's protection. At wala kang grace, most of the magicians are graceless. And you are one of them! You didn't use your grace when we battled. Those are the only proof of a Mythical Grace owner."  medyo tumataas ang boses ni Tyler sa pakikipag-usap sa akin.

"Right, actually this stone in my arm prohibits the rukh from doing that as well as delivering an indefinite source of magoi to me. Pinipigilan din nito ang katawan ko sa paggamit ng grace ko. " nakangiti pa din ako sa pagpapaliwanag ko sa kanya. Itinaas ko naman ang manggas ng T-shirt na suot ko at ipinakita sa kanya ang pulang batong nasa braso ko. 

"In other words, once you realize your full potential... Mr. Zachariaz... Mr. Zachariaz will cease to exist. A-am I right? " tumungo na naman si Tyler at iniyukom ang kamay sa hita niya. 

"I don't know about that." sa pagkakasabi ko noon ay hindi ko mapigilang ngumiti ng mapait. 

"It's hard to believe that you're the new mythical grace owner but... I see. " ngayon ay tumayo na si Tyler sa tabihan ko at sumandal sa pader na nasa harapan ng kama ko. 

"So you're saying that you're different from me. I wish you good luck in your mission. Now please excuse me." dumilim ang aura ni Tyler at lalabas na sana ng dorm nang umimik ako.

"Teka lang Tyler. In fact, I felt the exact same way as you. Till now since I ever had a chance to talk to someone in the same position. Nung narealize ko na siguro magkaparehas tayo,na baka pwede tayong maging magkaibigan, I was glad. If we share the same goal, siguro magiging mas maganda if we will help each other.  " matapos kong umimik ay ngumiti ako kahit na alam kong hindi naman niya iyon makikita. 

"What do you think? " I asked him in a joyful aura. Hindi niya naman pinansin at nagdirediretso lang sa paglalakad. Linisan niya ang dorm. 

Pagka-alis ni Tyler ay agad naman akong dinalaw ng antok at dumiretso na ako ng higa para matulog. Isa lang ang iniisip ko. 

I guess It won't happen overnight.

"Zack, wake up. Gumising ka na." I heard Tyke's voice kasabay ng nakakasilaw na liwanag kaya agad akong nagmulat ng mata. Bumungad sa akin si Colt na kakalabas lang sa C.R ng dorm at si Tyke na tumutulo pa ang tubig sa buhok. Tumingin naman ako sa wall clock at alas otso na ng umaga. 

"Rise and shine sleepy head. Maligo ka na. May pupuntahan tayo. " sabi sa akin ni Colt na ngayon ay nagsusuot na ng pantalon.

"You'll know when we get there. Bilisan mo nang maligo." dahil sa narinig ko kay Colt ay agad kong tinungo ang cabinet para kumuha ng damit ko at matapos ay tinungo ko ang banyo para maligo. 

It took almost 15 minutes para makaligo ako. Paglabas ko ng banyo ay nakaupo na si Colt at Tyke sa lamesa sa small pantry at humihigop ng mainit na kape. Both of them were fully clothed meaning ako na lang ang hinihintay nila.