Peculiar: World Of Graces |ONGOING|

Chapter 34: The Truth and the Consequence

Marquis' Point Of View

Tahimik ako sa opisina ko habang humihigop ng mainit na tsaa at nagbabasa ng isang libro nang biglang sumulpot sa harapan ko si Tyler pugto ang mga mata nito at tumutulo ang mangilan-ngilang luha sa mata nito. Nanlaki ang mata ko, he's supposed to be with Julius this time. I mean.. he suddenly teleported inside my office! 

"I don't want to die yet..." nakatungong daing niya sa harapan ko. What the hell happened? He was on his pajamas and he's trembling from head to toe. Unti-unti namang tumutulo ang luha sa mata niya habang nakatungo siya.

"Mr. Marquis... I don't have much time left... I don't have a longer time to live. P-pero ayaw ko... ayaw kong mangyari yon!" nakatungo pa rin si Tyler at ramdam ko ang tindi ng emosyon na nanggagaling mula sa kanya. Loneliness mixed with fear and confusion. 

"Tyler? Bakit? Ano bang pinagsasasabi mo?May nangyari bang masama?" tumayo ako sa upuan ko at nilapitan ko siya. "Ngayon ko lang nalaman na may mali nga talagang nangyayri sayo? Ano bang dahilan? May sakit ka ba or somethings like that?" tanong ko pa sa kanya habang hinawakan ko siya sa balikat niya. Nanatili naman siyang nakatungo at humihikbi. "Kung iyon nga ang dahilan pwede kitang tulungan." dagdag ko pa. 

Sa sinabi ko ay nanatili pa rin siyang nakatungo at humihikbi. "Sabihin mo lang sa akin Tyler. I can help you with your illness. We conducted research about human diseases and how to cure them for decades." pahayag ko pa. Kaagad naman siyang tumugon.

"If its about human diseases and ailments... then, unfortunately, it might not work." malungkot ang tinig ni Tyler sa pagsasabi niya sa akin. Pinagpatuloy naman niya at ipinaliwanag sa akin ang pinagdaraanan niya. "I does not have any disease or incurable ailment, because... because... I'm not even human. " ilang sandali akong nagulat dahil sa narinig ko mula kay Tyler. 

"A-anong ibig mong sabihin Tyler?" pagtatanong ko sa kanya.

"I was only created by Mr. Zachariaz' rukh and blood, I was created using magic to be exact." tumutulo ang luha ni Tyler at patuloy sa paghikbi habang nagkukuwnto siya sa akin. "I'm only a mere marionette. Mr. Zachariaz created me using his own flesh and his quantity of indefinite rukh when he was still the Mythical Grace Owner. I was hidden underground in the Kou Empires facilities for fifteen years. In short, I am Mr. Zachariaz and Mr. Zachariaz is me. I was created for the Kou Empire's purposes." 

"I was just his mere clone from his own flesh and rukh. He created me using thousands, no millions of commands each day. The amount which I can live here in this world will be depending on Mr. Zachariaz, or one-tenth when those spells were cast. All those fifteen years, I lived in a thick pupa. I only heard this world from Mr. Zachariaz's stories. P-pero... sana hindi na lang ako nabuhay sa napakagandang mundong 'to!  " Humahagulhol si Tyler ng iyak sa mga braso ko. Patuloy ang pagtulo ng luha sa mga mata ni Tyler while me on the other hand was standing in front of him unable to say anything. 

"I feel like I'm living a curse in this world. This world is so dazzling that I can't get enough of it. Lalo na ngayon na napakadami ko nang magagandang bagay na natuklasan dito. Napakasakit isipin na matatapos lahat yon sa loob ng isa't kalahating taon! Why was I... why was I even born in the first place!" humahagulhol pa rin si Tyler. Hinawakan ko siya sa magkabilang braso at tumingin sa mga mata niya.

"Isa't kalahating taon? Totoo ba yon? You've been in this academy for more than a year and 4 months. Then you have a month to live. Is that true?" tanong ko sa kanya, at sumagot naman siya habang patuloy na nanginginig at umiiyak.

"Sobrang naiinggit ako sa mga taong nakilala ko dito sa pamamalagi ko sa academy, lalo na kay Zack, Colt at Tyke pati na rin kay Julius, they can live their lives happily even when I'm gone. In the distant future... I won't be there anymore. Sa pag-iisip ko lang noon, hindi ko na alam kung anong mararamdaman ko. Bakit ako lang ang ipinanganak sa ganitong kondisyon?!" Tyler was still trembling all the way while he was crying.