Peculiar: World Of Graces |ONGOING|

Chapter 29: The Reason

Zack's Point Of View

Marahas na tumayo si Tyler mula sa pagkakaupo sa aisle seat. Batid naming lahat ang pagkainis na kitang kita talaga sa pinakadetalyadong galaw nito. "What we saw underground was the 5th Level Authorization District, the greatest and darkest part of the city that this academy is hiding from us. Underground was the forbidden part of the city in which more than 70% of the residents of this academy-city reside, have their magoi being sucked with oppressed lives. Those people underground was suffering para lang maging maganda ang kaunting buhay ng mga nakatira rito sa ibabaw. " pagpapaliwanag ni Tyler. 

Kaagad namang bumakas sa mukha ng mga estudyante ang pagkagulat. Hindi nila inaasahan ang narinig nila mula kay Tyler. Some were shocked habang ang iba naman ay tila walang pakialam sa narinig. Dahil sa sinabi ni Tyke ay napuno ang buong lecture hall ng mala-bubuyog na pagbubulungan ng mga estudyante. Tumingin ako kay Mr. Marquis at hindi naman siya ganoon kaapektado. Sa halip ay sinagot pa nito si Tyler.

"Tyler, oppressed? Sa tingin ko ay hindi iyan ang tamang term na dapat gamitin sa lagay nila." wika ni Mr. Marquis na mas nagpatindi ng galit ni Tyler, pero mas namayani ang kuryosidad ni Tyler. Mula sa galit na ekspresyon ay naging kunot ang noo nito na tila naghahangad ng mas desenteng sagot.

"Marahil totoo na mahirap para sa mga non-magician goi na mabuhay ng mayroon lamang katiting na magoi sa katawan nila. Pero habang naglilibot kayo sa 5th Level Authorization District, hindi nyo man lang ba napansin na lahat ng naroon ay nagpapalipas ng oras sa alak at babae? O kaya ay nagpapakasasa sa lahat ng luho nila?" pahayag  pa ni Mr. Marquis. Hinintay niyang sumagot ang isa sa aming apat pero wala kaming nagawa kung hindi ang magngitngit sa galit. In some parts, he had a point. Dahil sa hindi kami nakasagot ay ipinagpatuloy niya ang punto niya

"Isa pa, may humuling ba ni isa sa kanila na makalabas sa 5th Level Authorization District? Then it's no doubt. Food, sex, lust, and desires. Everything that they can ever dream of, to be happy. To be happy is their main primitive desire. Maihahalintulad niyo na sila sa mga baboy, manok, baka... any livestock that you can think of. That non-magician gois are no different from those kind of livestock." nakangiti si Mr. Marquis sa mga pahayag niya. Makikita naman sa mukha ng bawat estudyante sa lecture hall ang pagkadismaya, pandidiri at iba't iba pang halo-halong emosyon. Wala sa amin ang nagtangkang sumagot, or so I thought. Tyke stood and confronted Mr. Marquis.

"How dare you... How could you even say that to us with a straight face!" his anger was highly visible in his actions. Nagngingitngit ang ngipin niya sa galit at nakayukom ang mga palad niya.

"Pero sa lahat ng iyon, may isang bagay na mayroon sila na wala sa iba't ibang klase ng hayop. Iyon ay ang paghahangad na mamuno. The desire to dominate!" nawala na ang mapang-asar na ngiti sa mukha ng matandang lalaki at napaltan na ng pagkainis.

"People want to rule over specific matters, they want to steal from others... Gustong mataasan ang ibang mga nilalang regardless kahit na may inaapakan na silang tao. That is the most detestable desire." seyoso ang tinig ni Mr. Marquis, even the rukh around him was not lying. Pero dahil sa narinig ay muli na namang tumayo si Tyler at sarkastikong nagwika.

"Talaga ba? Don't you know that we magicians has also that kind of desire?" ngumiti ito ng nakaloloko.

"Hindi, pero isipin mong mabuti. Ano ang pinakamataas na paghahangad natin? Ano ang pinakamataas na na kagustuhan natin? We only seek for knowledge. Nais lang nating mabuksan ang walang katapusang pinto ng kaalaman. Kagustuhang malutas ang isang palaisipan, malaman ang katotohanan. Tanging iyan lamang ang hinahangad nating mga magician." wika pa ni Mr. Marquis. At muli, wala na kaming ibang nasabi. None of us had the will and the power to confront him since he had a point.