Neşe Mahallesi #Wattys2020

4.Sevmek

Gökçe kırgız- kalbime gömerim o zaman

İyi okumalar

Yıldız ve yorumları unutmayın sizleri seviyorum 💫

Sevmek neydi size göre bilmiyorum.

Aslından sevmek bana göre de neydi bilmiyorum.

Bu ateş  kalbime düştüğünde kaç yaşında olduğumu bile hatırlamıyorum tek bildiğim ben büyüdükçe oda büyüyordu.

Ben bu mahallede bu evde doğmuş büyümüştüm . Babamın vefatı ve annemin evi terk edişiyle hayatın acı yüzü bana kendini göstermişti . O kadar çok ağlardım ki birgün gene  ağlıyordum gelmiş yanıma oturmuş benimle ağlamıştı o zamanlar  bacak kadar bişeyim dizlerine kafami koymuştum o benden büyüktü tabi aramızda tam 5 yaş vardı saçlarımla oynamış benimle konuşmuştu. O zaman ona aşık olmuştum tabi çok komik bir durum küçücük yaşta aşık olmak ama bilmiyorum işte  anlatamıyorum bazı şeyleri  o kadar çok severdim ki onu, her gördüğümde küçükken sarılır dururdum hatta öperdim yanaklarından oda beni severdi hep saçlarımla oynar bana oyuncak alır çikolata, şeker alırdı.

Birgün bana " Benim olmayan ufak kız kardeşimsin " demişti o gün ona ilk defa çok sinirlenmiştim ve kalbine vurup " Ama ben sana aşığım demiştim  7 yaşında falandım galiba belki daha küçük oda bunu duyup gülmeye başlamıştı.  O gülünce ben daha çok sinirlenmiştim sonuçta beni sevmesi gerekmez miydi ? dizlerinin üzerine çöküp  " Kara kız o nasıl laf öyle ben senin abinim " demişti. Ne abisi  diyememiştim benim zaten 3 tane abim var diyememiştim.

O günden sonra sevgimi belli etsemde aşkımı belli etmedim bana kızar benden kaçar o kadarcık halimle bunları nasıl düşünmüştüm bilmiyorum teyzem bana hep sen cinle şeytan  karışımı birşeysin senin aklının ermediği şey  yok demişti galiba doğruydu .

Hayatım sürekli onu takip etmekle geçti 3 Abiyle ne kadar mümkünse tabi bazen abilerimin telefonundan mesajları okurdum birgün daha 13 yaşında falanım belki daha büyük sevgilisi olduğunu öğrendim nasıl ağladım nasıl ağladım hatta o gece üzüntüden hastanelik olmuştum o gün hastaneye oda gelmiş bana çikolata getirmişti oysa benim tek ihtiyacım olan onun bana olan aşkı sevgisiydi . Tabi o bunu anlayamayacak kadar kördü . Düşünüyordum bazen güzelleşmiştim büyüdükçe birçok insan beğenir gelin alıcam kız seni derdi buna ama o bana hiç o gözle bakmazdı bazen bu durum tamemen umudumu kesmeme bile neden oluyordu. Hayatım da kaç kişiyi onun için geri çevirmiştim bilmiyorum.

Teyzem küçüklüğümden beri herşeyimi bilirdi zaten bu aşkı bilen 3 kişiydik Ben Ebrar ve teyzem.

Teyzem kaç kere unutmami söylemişti kardeşi gibi görüyor bu aşktan sana hayır gelmez sevse bile abilerini karşısına almaz kardeş gibiler onlar demişti ama ben ne laftan ne sözden anlamıştım.

Zilin çalmasıyla oturduğum yerden kalktım ve hemen girişteki aynaya baktım kapıya hızlı hızlı vuruyordu onun olduğuna emin olmuştum abilerim de öküzdu ama böyle hemen vurmazdı .

Kapıyı açtığımda kırmızı boğa gibi onu görmeyi beklemiyordum .onun bu halini görünce pişman bile olmuştum şimdiden.

Kapıyı hemen kapatıp bana baktı "Neden böyle bir şey söyledin anneme Leyla  " dedi ismimin o güzel dudaklarindan nasıl güzel döküldüğünü düşünmeye çalışıp salağa yattım  " Anlamadım? " dedim üzerime doğru yürümeye başladığında bende geriye doğru yürüyordum en sonunda duvarla beni arasını aldığında gözlerine baktım .

" Birde inkar ediyorsun ! O sinsi planlarını bana uygulama die uyardım dimi sana annemi kandırmak ne demek? " dedi dediklerini önce sindirmeye çalıştım.