Birgün bana
" Benim olmayan ufak kız kardeşimsin " demişti o gün ona ilk defa çok sinirlenmiştim ve kalbine vurup
" Ama ben sana aşığım" demiştim 7 yaşında falandım galiba belki daha küçük oda bunu duyup gülmeye başlamıştı. O gülünce ben daha ço...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
uselesspeople Harika kapak tasarımın için teşekkür ederim emeğine sağlık 🕊
İyi okumalar😻
Sinirle kaşlarımı çattım , bu çocuk nereden çıkmıştı şimdi ? Onu birkaç kez daha görmüştüm ama hiç konuşma fırsatım olmamıştı daha doğrusu abilerim önüme geçmişti. Muhatap bile olmama istememişlerdi.
" Leyla, ne güzel tesadüf seni burada görmek " kaşlarım mümkünmüş gibi daha çok çatıldı. Neresi güzel bir tesadüftü ki bunun ?
" SENİ ÖLDÜRÜRÜM LAN AĞZINA ALAMAZSİN LEYLAYI " dedi Barış oturduğu yerden firlayarak onun bu tepkisine mutlu olmuş olsam da şimdi bunu belli edebileceğim bir ortam yoktu .
" Ne istiyorsun şerefsiz " dedi Çetin abim omuzundan iterek onu
" Aaa ne bu agresif tavırlar " dedi alaylı ses tonuyla aslında dıştan bakınca hiç düşman olunacak bir tipi yoktu gayet cool efendi tipi vardı . EVET LEYLA ŞUAN ADAMİN TİPİ CİDDEN ÇOK ÖNEMLİ!
" Başlatma lan agresif tavrına seni buraya gömmeden siktir git " dedi Baran abim
" Ama ben Leyla ile tanışmadım " dedi bana bakıp gülümseyerek
" BAK HÂLÂ LEYLA DİYOR CANINA MI SUSADIN SEN ?" die bağırdı Emre abim ve yumruğu suratına çaktı hemen Emre abimin önüne doğru koştum " Abi dur bak burası cok kalabalık lütfen " dedim
" Çık abinin önünden " diye bağırdı Çetin abim , şuan onu durdurması gerekmez miydi? Abimlerin her işi yumruk yoluyla halletmeye çalışması aşırı sinirimi bozuyordu.
" Cesaretini sevdim Leyla seninle görüşücez" dedi başka birşey demeden ilerlemeye başladı. Cengiz sen ölmeyi bayılmak sanıyorsun galiba ! Emre abim ile göz göze geldiğimde yer yarılsa içine girsem dedim abilerimle büyük bir tartışma beni bekliyordu .Ha tabi birde Barış Sancar ile!
□■□■□■□■□■□
Yolda uzun uzun tartışmalar yaşanmış ve ben Ebrarlarda kalacağımı söylemiştim ! Çok sinirliydim herşeye kızıyorlardı çok agresif davranıyorlardı allah korusun onlara birşey olsa beni o kadar mücadeleden uzak hasas yetiştirmeye çalışmalardı ki napacaktım bilmiyorum . Ebrar'ın kedili pijamasını giyip yatağa uzandım oda çilekli bir pijama takımı giymişti.
" Ben bu abimleri asla anlamıyorum "dedim sinirle elimdeki telefonumu döndürerek
" Bu cengiz olayını öğrenmemiz gerek ." dedi Ebrar
" Evet haklısın, devlet meselesi oldu bu çocuk " aşırı sinir bozucu bir hâl almaya başlamıştı.
" Aslında bu işi sen öğrenebilirsin ?" Dedi kaşlarımı kaldırdım " Ben mi ?" Dedim
