Bella Donna Del Capo(Onurlu adamlar serisi #1) Düzenleniyor

2. Bölüm

Medya; Roberto Casamerino
Şarkı; Save me

Keyifli okumalar...

Roberto Casamerino sandalyesini melekler gibi uyuyan kadının yatağının yanına yerleştirdi. Yavaşca sandalyesine oturduğunda kaşları çatık, bedeni yorgun ve içinde kocaman bir bilinmezlik vardı. Dün gece uğradığı hain saldırıyı anımsayınca bedenindeki bütün kanın çekildiğini hissetti. Yaşanan patlama sonucu 1 araba dolusu adamını kaybetmişti. Bu onun için gerçekten çok büyük bir kayıptı. En güvendiği adamları... En önemlisi kendisini suçlu hissediyor, vicdani sızlıyordu.

Oradan sağ kurtulması Tanrının ona bir lütfu idi, aynı şekilde yanı başında uyuyan bu kadının karşısına çıkması gibi. Dün eğer kıza telefonunu vermek için gitmeseydi o hengameden kurtulma gibi bir şansı olamazdı. Yani bu güzel kadın istemeden de olsa onun hayatını kurtarmıştı.
Oysaki adamlarından biri telefonu kıza teslim edeceğini teklif etmiş, Roberto buna kati suretde karşı çıkmıştı. Çok tehlikeli olmasına rağmen kızın peşinden gitmiş, onu yeniden görmek istemişti. Zira kızın kızaran mavi gözlerini gördükten sonra onun için endişelenmişdi.  Ölen adamlarını düşündüğünde tüm bedeni gerim gerim gerildi. Siniri hatsafaya yükselirken bunu ona kim yaptıysa onu bulup, kendi elleriyle geberticeğine yemin etti o an. O güçlü bir adamdı, kendisine yapılan bir hatanın bedelini gerektiği gibi ödetirdi.

Saatler önce kızın korkudan bayılması ve kafasını yaralaması beklediği bir şey değildi. Bu yüzden mecburen de olsa onu evine getirmek zorunda kalmıştı. Zira kızı rahatsız etmek istemiyordu. En güvendiği doktor arkadaşını eve çağırmış, kızı muayene etmesi için talimatlandırmıştı.  Onu gördüğü ilk andan itibaren bir şeylerden rahatsız olduğunu ve kaçtığını anlamıştı. Roberto her zaman kadınlara karşı çok hassas bir adamdı, ailesi ona böyle öğretmişti. Ve şu an yanı başında uyuyan bu güzel kadın onun dikkatini fazlasıyla çekmişti. Elinde olmadan onun için fazlasıyla endişeli idi.

İsabella'nın uyuduğu odanın hafifçe çalan kapısı, sakince aralandı. İçeri giren Roberto'nun en yakın adamlarından olan Fabrio idi. Roberto dün ona bir görev verdiği için patlama esnasında orada değildi. Bunu düşününce Roberto'nun kalbi hafifçe durulmaya başladı. Fabrio sadece en yakın adamı değil aynı zamanda hayatdakı tek arkadaşıydı. Onu kaybetmeyi asla istemezdi.  Zamanında Roberto'nun babası Fabrioyu evlatlık almış o günden sonra ise en yakın iki arkadaş olmuşlardı. Fabrio ile olan dostluğu her şeyin üzerindeydi onun için. Zira Roberto güvendiği insanlara sonsuz bağlı biriydi. Fabrio'nun da onun için ailesinden bir farkı yoktu.

"Don Casamerino" dedi adam gecenin sessizliğini bozan saygılı bir sesle. Roberto adamın sesindeki endişeyi anlamış, odadan çıkmak için ayağa kalkmıştı. Roberto, en yakın arkadaşını çok iyi tanırdı. Eğer çok önemli bir konu yoksa onu asla rahatsız etmezdi. Sessiz haraket etti Roberto. Bu güzel kadını rahatsız etmek istemiyordu. Dün gece oldukça stresli ve yorgun olduğu gözlerinden okunuyordu.