Bella Donna Del Capo(Onurlu adamlar serisi #1) Düzenleniyor

3. Bölüm

Şarkı: Call out my name
Medya: Roberto Casamerino

Keyifli okumalar...
........
İsabella oturduğu arabanın arka koltuğunda dik bir konum aldı. Dün yaşadığı kötü olaylar yüzünden kafası oldukça doluydu ancak kalbi durmaksızın çarpıyor, nefesinin kesildiğini hissediyordu. Git gide kendini bir çıkmazın içerisinde buluyordu. Yanındaki adama bakmamaya dikkat etsede bu pek mümkün olmuyordu. Zira Roberto'nun keskin bakışları onun her hareketini izliyor, kızın güzelliği karşısında adeta aciz kalıyordu.

İsabella'nın utangaç tavırları ne kadar hoşuna gitse de, kendinin de ondan hiç bir kalır yanı yoktu. 30 yaşında bir adam olmasına rağmen, gerçekten şuan kendisini ergen bir gençten farksız hissediyordu. Hayatında ilk defa bir kadına hem merhamet, hem de tutku duyuyor, bu hisler karşısında çelik kadar sert ruhu savunmasız kalıyordu. Karşısındaki bu kadından oldukça çok hoşlanmıştı, onu gördüğü ilk saniyeden itibaren. Güzelliği, masumiyeti aklını başından almıştı adeta. İsabella daha önce tanıştığı türden bir kadın değildi. Çok farklıydı. Bu da onu Roberto'nun gözünde dokunulmaz kılıyordu.

Kızın tertemiz çehresini izledi bir süre. Dudaklarına yapışan cümlelerin ağırlığı kafasını karışdırmaya yetiyordu. İsabella heyecandan terleyen elini pantolonuna sildi, dudaklarını araladığında tüm bedeni gerim gerim gerilmişti.

"Kendinize iyi bakın, gitmem gerek artık" dedi hafif gülümsemeyle.
Robertonun bu küçük gülümseme karşısında kalbi amansızca attı. Konuşmak yerine sadece kafasını salladı saygılı bir üslupla.

Roberto hayatında ilk defa gerçek anlamda bu kadar güzel bir kadın görüyordu. O herkesten farklıydı onun gözünde. Bir çiçek gibi naif ve zarif, bir melek gibi güzel ve sihirli. Evet o kesinlikle sihirli bir kadındı. Zira, Roberto'nun kalbinde hissettikleri ona çok yabancı duygulardı. Daha önce tatmadığı duygular...

İsabella hızla arabadan indi, zira biraz daha o arabada kalıp zümrüt yeşili gözlere baksaydı, kalbinin duracağına emindi.
.........
İsabella'nın ağzından:

Saçma sapan heyecanım arabadan inip, pelteye dönmüş bacaklarımla yukarı çıkıncaya kadar devam etti. Dün yaşadığım kötü olayı düşününce, tüm bedenimdeki kanın çekildiğini hissettiğimde, gözlerim istemsizce dolmuştu. Bazen konuşmakta aciz kalıyordu insan. Yaşadığım bu olayı kötü diye nitelendirmek yersizdi. Çünkü benim ruhumu, kalbimi mahvedecek kadar acımasız bir olaydı. Gözyaşlarımı hafifçe kuruladım. Şu an ağlayamazdım. Çünkü önce çözmem gereken sorunlar vardı.

Adamın ölmüş olma ihtimalinden deli gibi korkuyordum ama onun bundan kat be kat fazlasını hak ettiğini de biliyordum. Böyle bir şeyi nasıl yapmak girişiminde bulunmuştu aklım almıyordu doğrusu.

Tekrardan bir uçurumun kenarında tek başına kalmıştım. Aklımda dolanan onlarca soru her biri zehirli bir mızrak gibi ruhuma batıyor, kapandığım karanlıktan azda olsa kurtulamıyordum.Acıdan yüreğim sızlasada, akan göz yaşlarımı tekrar sildim.