ARKANDAN KOŞAMAM SAÇIM BOZULUR

Kızın Bacaklarına Bakma Ayı!

Kurtuluş'tan 

"Gelmek zorunda mıyım anne?" dedim Muhsin Amca beni zorla arabaya iterken.

"Evet!" diye bağırdı telefonun öbür ucundan.

"Abim gitsin işte." 

"Abin zaten hep gidiyor, şirkettekiler seni tanısın." deyip telefonu suratıma kapattı. Muhsin Amca ise çoktan arabayı sürmeye başlamıştı.

Bırak tanımasınlar beni. Tanıyınca hisselerini bana mı verecekler. İstemiyorum ki ben şirket hissesi. Küçük bir bar açın bana 7/24 orada yaşarım niye zorluyorsun ki? DUR! DUR! DUR! Dilan mı o? Kıza bak hüngür hüngür sokağın ortasında ağlıyor. Aman salla. Ne yapacaksın Kurtuluş? Gözyaşlarını mı sileceksin? NEDEN OLMASIN? Hem bahanem olur toplantıya gitmem. Aferin Dilan ilk defa işime yaradın.

"Dur Muhsin Amca." 

"Ama anneniz..." 

"Arkadaşımı gördüm." 

"Tamam."

Arabadan inip Dilan'ın yanına doğru yürüdüm. 

"Sıra arkadaşımı sokağın ortasında hüngür hüngür ağlatan şerefsiz kim?" dedim gülerek. Kafasını kaldırdı. IYY! TÖBE BİSMİLLAH! RİMEL FALAN AKMIŞ! KORKTUM!!!

"Kur..tu..luu..." deyip daha fazla ağlamaya başladı. Madem ağlayacaksın ismimi söyle de öyle ağla. Kurtulu ne ya? 

"Dilan." dedim sessiz bir şekilde. Kız öyle bir ağlıyor ki onu tanıdığımı anlamasınlar diye biraz uzaklaştım. 

"Sende benden kaç! Herkes benden kaçıyor zaten. Arkamdan bir kişi bile..." dedi ağlamaya başladı.

"GİTME!" deyip tekrar ağlamaya başladı. Etraftakiler bize bakmaya başlamıştı. İnsanlar beni küçümseyen bakışlar atıyordu. Dilan ise bozuk plak gibi "Gitme...Gitme..." diye tekrarlıyordu.

"Vah! Vah! Kıza bak nasıl ağlıyor. Çocuğa baksan insan tipi var. Kim bilir ne yaptı kızcağıza." dedi yoldan geçen bir kız bana öldürücü bakışlar atarak! Yok yani sana ne oluyor?

"Ben... ben değilim.. Onu terkeden ben değilim." diye kendimi savunmaya çalışmama rağmen teyzenin biri kafama çantasını geçirmişti. 

"Gızı sevsen nolordoo??" diye bağırmaya başlamıştı. 

"Teyze.. Teyze.. Valla ben değilim. Ya teyze vurmasana ya!! Acıdı. Bak oraya vurma ameliyatlı yerim orası." dememle teyze biraz sakinleşti. 

"Neresi yavrum ameliyatlı yerin?" dedi sakin bir ses tonunda. Ameliyatlı yerim mi? Ameliyat olmamıştım ki. Sırt Teyze dursun diye demiştim. Nereden ameliyat olayım? Karnım! Bence de karnım olur.

"Karnım." deyip karnımı tuttum.

"Vah vah!" deyip elindeki çantayla karnıma karnıma daha pis vurmaya başladı. Böyle olacağını bilsem burada mı dururdum! Giderdim toplantıya güzel güzel sıkıntıdan patlardım.Dilan desen böyle animelerdeki gibi gözyaşları iki gözün etrafından öküz gibi fışkırıyor ya aynen öyleydi. Rezillik valla rezillik. 

"Teyze dur Allah aşkına ya!" deyip teyzenin çantasını durdurdum. 

"Kalk Dilan gidiyoruz." deyip Dilan'ı tuttuğum gibi arabaya bindirdim. DİLAN HALA AĞLIYORDU! Ne ağlamaymış be! Kızın vücudundaki suyun hepsi dışarı fırladı. Kız ağlamaktan ölecek. Arabaya binmemizle Muhsin Amca bize tip tip bakmaya başladı. 

"Nereye gidelim Kurtuluş Bey?" dedi Dilan'a bakarak.

"Dilan nerede oturuyorsunuz?" dedim Dilan'a bakıp ama o kadar kötü ağlıyordu ki bir şey söyleyemedi.