You are my drug♡

S E V E N T E E N♡

Previous chapter

~Now

Stefanos pov.

Άλεξ: ναι;
- Είναι καλά;
Άλεξ: και από ποτέ σε νοιάζει εσένα για την Μαρίλια; Εσύ δεν την έλεγες πουτανα;
- Ναι την έλεγα. Και είναι. Απλώς εντάξει..
Άλεξ: δεν ειναι.
- εσύ το λες αυτό..
Άλεξ: Στέφανε το ξέρεις ότι δεν είναι! Μην λες μαλακίες. Στο έχω ξανά πει.
Σε πλήγωσε. Έφτασες στο σημείο να πεθάνεις. Αλλά δεν είναι. Και το ξέρεις. Προσπαθείς με αυτά τα λόγια που λες να την μισήσεις αλλά ότι και να λες δεν θα την μισήσεις. Την αγαπάς και το ξέρω! Έγιναν πάρα πολλά μεταξύ σας και καιρό είναι να τα αφήσετε πίσω και να κάνετε μια καινούργια αρχή. Να μην είστε μαζί αλλά να λέτε τα τυπικά. Δεν αξίζουν αυτά τα λόγια σε καμιά γυναίκα και το ξέρεις. Πάντα ήσουν πιστος στα δικαιώματα των γυναικών. Και το ξέρεις..
Στέφανος: Δεν είναι όπως τα λες.
- τα λες όλα αυτά επειδή δεν μπορείς να πιστέψεις ότι η γυναίκα που αγάπησες περισσότερο από τον εαυτό σου σε "πρόδωσε". Τα λες όλα αυτά για να προσπαθήσεις να την ξεχάσεις. Αλλά αυτό είναι αδύνατο. Δεν μπορείς να την ξεχάσεις γιατί ξέρεις κάτι; Γιατί περάσατε πάρα πολλά μαζί. Και τα κακά ήταν περισσότερα από τα άσχημα! Μην κοιτάς μόνο τα άσχημα. Κοίτα τα ωραία. Τις ωραίες στιγμές που είχατε μαζί! Τα όνειρα σας. Κοίτα για μια φορά όλα αυτά που είχατε. Και κοίτα τώρα. Όλα αυτά που είχατε τα καταστρέψατε και οι δύο. Με τον εγωισμό σας. Και με τα λόγια σας. Με το μίσος και την ζήλια. Αυτή η αγάπη αποτέλεσε μια καταστροφή! Πληγωθηκατε και οι δύο. Με τα λόγια που είπατε μεταξύ σας.
Ξέρεις τι χαρακτήρας είναι η Μαρίλια. Απλώς ο εγωισμός σου δεν σε αφήνει να το δεις. Ο εγωισμός σου δεν σε αφήνει να δεις όλα αυτά. Πρέπει να καταλάβεις τι έχει γίνει και να προσπαθήσεις να τα αλλάξεις! Γιατί θα είναι αργά. Όταν καταλάβεις όλα αυτά που έγιναν θα είναι αργά. Έχεις χρόνο μπροστά σου και μπορείς να τα διορθώσεις! Μην κάνεις το λάθος αυτό. Θα το μετανιώσεις.
- Άλεξ δεν ξέρεις τίποτα από όλα αυτά που έχουν γίνει. Για αυτό σε παρακαλώ μην μιλάς .

Μπορεί να είχε κι δίκιο σε αυτά που έλεγε.
Να είχε δίκιο. Αλλα δεν ξέρω.
Δεν ξέρω γτ έχουν γίνει όλα αυτά.
Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι έχω πληγωθεί. Την έχω πληγώσει κι εγώ.
Φερθηκα άσχημα τότε. Και το καταλαβαίνω αλλά δεν μπορώ να της ζητήσω συγνώμη. Η καρδιά μου μου λέει να πάω να της ζητήσω και να είμαστε μαζί αλλά η λογική μου λέει όχι!
Δεν ξέρω γιατί είναι τόσο μπερδεμένα.
Σίγουρα αυτά που της έκανα ήταν πολύ άσχημα. Αλλά και η Μαρίλια δεν μου φέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο.
Τώρα ναι θα είχα παιδί μαζί της και θα ήμουν ευτυχισμένος. Αλλά αυτά που έγιναν μεταξυ με εμένα και την Μαρίλια δεν με αφήνουν.
Ήταν ένα λάθος που έκανα. Να της πω να το ρίξει. Τότε ήμουν Μαλακας και δεν σκεφτόμουν. Είχα τρελαθεί ότι θα γίνω πατέρας από τα 17 μου. Δεν ήμουν έτοιμος. Πίστευα ότι το παιδί θα τα καταστρέψει όλα. Θα καταστρέψει τα όνειρα μου και τα όνειρα της Μαρίλιας.
Αλλά μάλλον αποδείχτηκε άλλο.
Ήμουν δειλός. Και δεν μπορούσα να το πιστέψω. Δεν χωράει καμία δικαιολογία σε όλο αυτό. Έκανα το λάθος. Έκανα λάθος και το μετανιώνω. Έπρεπε να της πω να το κρατήσει!
Μακάρι να το κρατούσε.
Για αυτό φταίω εγώ.
Και το ξέρω.
Εγώ φταίω που το έριξε το παιδί!
Εγώ φταίω και κανένας άλλος!