Μετά από ένα μήνα..🖇️
Σία ποβ..💕
Ο Άλεξ πριν μια εβδομάδα βγήκε από το νοσοκομείο..
Και είναι υγιείς..
Αυτό τον ένα μήνα βρέθηκα πάρα πολύ κοντά με τον Άλεξ και μπορώ να πω ότι χαίρομαι..
Ο Γιώργος συνέχεια με φιλούσε μπροστά του και ζήλευε.. και το έλεγα να σταματήσει αλλά δεν σταματούσε..
Δεν ξέρω τι έχει πάθει ο Γιώργος αλλά πρέπει να το τελειώσω μαζί του.. γιατί θα τον χάσω και τον αγαπώ.. όπως και αυτός με αγαπάει.. το βλέπω στα μάτια του ότι ζηλεύει. Όταν με ακουμπάει ο Γιώργος κλπ..Αυτό τον καιρό μένω στο σπίτι του Άλεξ επειδή τον βοηθάω...
Για αυτό προσφέρθηκαν εξάλλου.
Για να είμαι και ποιο κοντά του και να τον φροντίζω.Άλεξ: Σία;
Ήμουν στο δωμάτιο μου και άλλαζα ρούχα..
- Έρχομαι ένα λεπτό...
Άλεξ: Φυσικά..Πήγα στο σαλόνι και ήταν στον καναπέ..
Δεν φορούσε μπλούζα..- Ορίστε Άλεξ;
Άλεξ: Θέλω λίγη βοήθεια..
- Ναι πες μου..
Άλεξ: Μπορείς να μου αλλάξεις την γαζα;
- Ναι φυσικά.. πάω να φέρω την γαζα εντάξει;
Άλεξ: Ευχαριστω..Πήγα στην κουζίνα πήρα την γαζα που ήταν σε ένα ράφι μαζί με μια πετσέτα όπου έριξα χλιαρό νερό και πήγα στον καναπέ..
- Γύρισε προς τα εμένα..
Και με κοίταξε στα μάτια.
- Αν πονέσεις να μου πεις εντάξει; Δεν θέλω να σε πονέσω..
Άλεξ: Ναι φυσικά..Με κοιτούσε στα μάτια..
- Θα με κοιτάς στα μάτια εντάξει; Θα πονέσει λιγάκι..
Άλεξ: Σε ευχαριστω..Και μου έπιασε το χέρι...
- Παρακαλώ.. εξάλλου θέλω να σε βοηθάω..
Έβγαλα την γαζα την παλιά και την άφησα πάνω στο τραπέζι..
Η πληγή ήταν μεγάλη..
Την κοιτούσα και ήθελα να κλάψω..
Έπιασα διστακτικά με το χέρι μου την πληγή του και τον είδα να κουνιέται..
Πονούσε..
YOU ARE READING
You are my drug♡
Fanfiction"Γιατί κλαίς μικρή μου;" - Γιατί ήρθες; Είχαν περάσει 6 χρόνια.. Μια απρόσμενη συνάντηση... Που θα οδηγήσει; Σε καταστροφή ή σε έρωτα;